พุด
ในเส้นทางสายรวงข้าวราวสวรรค์
ยืนเงียบงันเดียวดายดูฟ้าสี
โลกสวยโศกอยากสะอื้นไห้นะคนดี
พสุธามณีในดวงใจ
ท่ามปรอยฝนที่ปรนพร่าง
หยาดน้ำค้างในเรียวตาก็พร่าไหล
สังเวยหวังสั่งลายามฟ้าไพล
วันพรากไกลอีกครารอมาเยือน
วิมานดาวพราวพร่างในยามดึก
สอนล้ำลึกสัจจธรรมเสมอเสมือน
ว่าชีพนี้มีมืดสว่างดั่งงามเดือน
พร้อมพรากเลือนแรมร้างทางมายา
อาจจะไม่มีวันฝันเป็นจริง
ทุกสรรพสิ่งเกิดดับลับสู่หล้า
ดวงดอกไม้ปลิดกลีบพร้อมโรยรา
มิปรารถนาผู้ใดในคำนึง
เนื้อแท้เนื้อทองมิหมองหม่น
กลืนกลายปนธุลีหล้าวันมาถึง
เข้าใจธรรมเข้าใจโลกโศกลึกซึ้ง
เพียงตราตรึงบุญกุศลมิวนกรรม....!
...........................
1044
11
0
หน้าส่วนตัว
