ฝากฝัน
คืนสายหมอกระลอกไหวในลมหนาว
น้ำค้างพราววาววับจับพฤกษา
ดั่งแก้มขาวคราวหมองนองน้ำตา
ยามอำลาคราจากเหมือนพรากใจ
กว่าราตรีคลี่ผ่านม่านฟ้าสาง
ใต้ดาวพร่างต่างมั่นสัญญาไว้
เฝ้าพร่ำพรอดกอดประคองข้างกองไฟ
ไกลแสนไกลใจสองต้องชิดกัน
แม้ดึกดื่นฝืนตามิกล้าหลับ
โอบกระชับกับทรวงสุดห่วงขวัญ
ปลอบประโลมโฉมงามท่ามแสงจันทร์
อย่าลืมกันวันคืนเคยรื่นรมย์
หากคะนึงถึงกันทุกวันว่าง
ลบอ้างว้างบางคืนที่ขื่นขม
แม้ยามเหงาเฉาในหัวใจตรม
จะฝากลมพรมไล้ให้ถึงเธอ
จงจดจำค่ำคืนอันชื่นหวาน
ถึงแสนนานปานไหนใจอย่าเผลอ
จะเฝ้ารอขอหวังยังได้เจอ
รักนะเออ เธอรู้แม้อยู่ไกล
ณ.ที่นี่ราตรีหนาวคงพราวหมอก
มวล