แก้วประภัสสร
น้ำอุ่นอุ่นไหลพร่าจากตาฉัน
แสนตื้นตันดีใจหาใดเหมือน
ด้วยเมื่อเช้าโทรหาแม่มิลืมเลือน
ไม่แชเชือนทุกทุกวันนั้นโทรไป
พี่บอกว่าตามหาแม่ไม่พบเห็น
ใจเนื้อเย็นแทบขาดสุดข่มไหว
ก่อนตอนเช้าแม่นั่งทานข้าวไป
แต่ตอนสายละสายตาหาแม่กัน
พี่ตะโกนไร้เสียงจนแผ่วเบา
เรียกพี่พี่ของเจ้าด้วยหุนหัน
ยกโทรศัพท์ถึงหนูให้รู้พลัน
แม่เรานั้นหายไปทำไงดี
เราเอื้อนเอ่ยบอกพี่พี่มีสติ
ขอหน่อยสิโทรหาก่อนนะพี่
ยกโทรศัพท์ไร้สายโทรทันที
แม่รับสายสุดยินดีแสนปรีดา
สวัสดีลูกแก้วประภัสสร
แม่เนื้ออ่อนเนื้อเย็นเป็นไรหนา
ถึงโทรหาแม่นั้นผิดเวลา
ไม่ทำงานหรือลูกยาไหนบอกที
แม่คนดีอยู่ที่ไหนบอกลูกด้วย
พี่พี