ร่วงลงต่ำจวนตกแล้วนกน้อยเรี่ยวแรงด้อยถอยถดหรือหมดฝันสิ่นพลังอหังการ์จะฝ่าฟันยามตะวันโรยราทิวาวาย ปีกสองข้างด่างช้ำเพราะกรำกร้านสุดเหิมหาญทะยานคว้าดาราฉายท่องคืนวันดั้นด้นทุรนทุรายแทบเจียนตายกลางกระแสความแปรปรวน เพราะหลงเพลินเหินไปไกลสุดกู่จนไม่รู้เท่าทันความผันผวนเสวยทุกข์สุขสันต์น่ารัญจวนแต่ก็ล้วนเกิด-ปรากฎแล้วหมดไป นานแสนนานผ่านภพมิจบสิ้นตาหูลิ้นยังคงเฝ้าหลงใหลเสพอารมณ์สมหมายทั้งกายใจล้าเพียงใดนกเจ้า ยังเฝ้าบิน
3504
2
2
หน้าส่วนตัว
