หน้าส่วนตัว
ในฐานะที่ฉันนั้นเป็นศิษย์ ขอเคารพผู้สร้างทางชีวิต
ที่ประศาสน์วิชาให้กับฉัน
เหมือนเรือจ้างส่งคนไม่เว้นวัน เหมือนสะพานข้ามฝั่งถึงฝั่งฝัน
จนลืมท่านผู้ส่งให้พ้นภัย
ศิษย์ร้อยดอกมะเขือเป็นมาลัย คล้องมือน้อยที่คอยชี้ทางไป
ศิษย์ใหญ่น้อยอยู่ได้ในแผ่นดิน
แด่คุณครูผู้สอนศาสตร์และศิลป์ ศิษย์ขอจำคุณครูอยู่อาจิณ
ด้วยหัวใจถวิลนี้บูชา
ปาเจราจริยา โหนติ คุนุตตะรา นุสาสะกา
ข้าขอประณตน้อมสักการ บูรพคณาจารย์
ผู้กอปรเกิดประโยชน์ศึกษา
ทั้งท่านผู้ประสาทวิชา อบรมจริยา
แก่ข้าในกาลปัจจุบัน
ข้าขอเคารพอภิวันท์
2188
7
0
