มันเป็นห้วงคนึงของความคิด ในดวงจิตที่แสนจะอ่อนล้า เฝ้ารำพึงคิดถึงพรรณา ถึงเธอที่ลาจากฉันไป เสียงเธอยังวนเวียนอยู่ในหัว ตัวเธอเป็นภาพคอยหลอกหลอน ไม่เคยหนีพ้นยามตื่นหรือยามนอน ฉันวิงวอนให้ใครช่วยฉันที มันเจ็บปวดแสนระกำซ้ำโศก อยากหนีโลกให้พ้นคนใจร้าย คนแสนดีที่เคยรักมากลับกลาย มาทำร้ายมางเมินเหินห่างไกล ฉันยังอยู่กับหัวใจที่อ่อนล้า และเวลาที่ผ่านไปยิ่งไกลฝัน จะกลับคืนมายืนอยู่เคียงคู่กัน ไม่มีฉันไม่มีเธอ...อีกต่อไป
850
2
0
หน้าส่วนตัว
