คว้างฟ้าดั่งเสี้ยวเดียวดาย จรดรูปพริบพราย วางไว้เส้นสายลายฟ้า ขณะเพลงพลบจบลา แผ่วปรารถนา สักถ้อยร้อยวลีคลี่ใจ ผ่านห้วงช่วงโมงยามใด ฟ้าแต่งแสงไว้ จับต้องห้องใจเงียบงัน หรุบหรู่ม่านเปลี่ยวเสี้ยวจันทร์ ดั่งห้วงความฝัน แห่งข้าฯเปลี่ยวร้างคว้างลอย.. รูปเงาเจ้าทอต่อร้อย งามพลิ้วริ้วรอย ฟากฟ้าฝั่งนั้นจันทร์เลือน แผ่วเพลง-ลมหนาวดาวเดือน* ดั่งใครย้ำเตือน ทำนบน้ำตาพร่า-พัง เสี้ยวจันทร์ฟังใจข้าฯ-ฟัง ร่ำไห้ไยดัง- ไม่ถึงฝั่งใจของเธอ..ฯ ---------