ฟ้าหยอกเอิน
...หัวใจดวงน้อย ๆ ของเธอ...
...คงเจอกับความเจ็บช้ำ มาเสมอ ๆ ใช่ไหม...
...จึงอ่อนแอ บอบช้ำ และร่ำไห้...
...ท้อแท้กับความเดียวดาย ที่ผ่านเข้ามา...
..........................
...จะรังเกียจ กันไหม...
...หากฉันจะขอใช้ สองมืออันไร้ค่า...
...ประคองหัวใจเธอ ที่แสนจะอ่อนล้า...
...และซับน้ำตา เวลาเธอไม่มีใคร...
..........................
...หวังเพียง จะเห็นรอยยิ้มเธออีกครั้ง...
...หวังเพียง จะได้นั่งฟังน้ำเสียง ใส ๆ...
...หวังเพียง ให้เธอมีพลังก้าวเดินต่อไป...
...สู่ฝันอันยิ่งใหญ่ อย่างที่ใจเธอต้องการ...
............................
...และหากเธอสมหวัง ฉันจะเดินจากไป...
...เหมือนรอยเท้าบน