ออนอุมาร์ กับ .+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+.
อยากจะก้าวเท้าออกไปจากที่นี่ เผื่อความรู้สึกที่ฉันมีจะผ่อนคลายความปวดร้าว เธออยู่ตรงหน้า แต่แววตาเปลี่ยนแปลงในทุกเรื่องราว เธอไม่เหลือร่องรอยความอาทรเหมือนเก่า...ในทุกๆ คราวที่สบตา มือที่จับกันก็สัมผัสความผูกพันไม่ได้ ถ้อยคำฉุดรั้งที่เธอพร่ำพรายก็ไม่ทำให้รู้สึกรู้สา เลิกโกหกฉัน เมื่อความรักมันไม่เคยใช่ของกัน ตลอดมา จบกันแค่ตรงคำลา โดยที่เธอจะไม่ได้เห็นน้ำตาแม้แต่หยดเดียว