พักบ้างเถิดนะคนดี วันนี้เธอเหนื่อยมากแล้วกับทุกสิ่ง พักกายพักใจเถิดนะ..อย่าประวิง อยู่นิ่ง ๆ นอนหลับพักให้สบาย พักสมองอย่าตรึกตรองให้มากนัก มัวจมปลักเดี๋ยวไข้จะไม่หาย ค่ำคืนนี้จงห่มผ้าให้อุ่นกาย อย่าตื่นสายไปทำงานจะไม่ทัน พักผ่อนอย่านอนคิดเรื่องปวดหัว ไม่ต้องกลัวฉันไม่สร้างเรื่องหุนหัน ก้มหน้ารับกับปัญหามาร้อยพัน จะไหวหวั่นก็มีบ้างอย่างที่เป็น พักใจบ้างเถิดนะในยามนี้ ฉันก็มีแค่ความห่วงอย่างที่เห็น รักเธอนะ..ถึงแม้มันจะลำเค็ญ ฉันก็เป็นได้แต่ห่วงจากห้วงใจ