อากาศร้อนโน๊ะ แต่มันเหงาเย็นเยียบดีแท้
บรรยากาศเงียบงันสุดกลั้นไหวราญหัวใจหวาดกลัวหม่นมัวหมองฟ้าสลัว "ค่ำแล้ว" แผ้วผินมองน้ำตานองแต่งแต้มสองแก้มนวล...ทอดสายตามองไกลไฟระยับสุดระงับความขมจากลมหวนคอยลอบเวียนรำลึกพานึกทวนร้าวปั่นป่วน...ร้อนรุ่มสุมภายใน...ชะรอยกรรมบันดาลมาพาลพบหรือบรรจบด้วยบุญคอยหนุนไว้จึงติดอยู่กงเกวียนมิเปลี่ยนไปจิตเอื่อยไหลลงต่ำดั่งย้ำเตือน...มือน้อยกราบน้อมจิตอธิษฐานมาบนบานน้ำตาพราวจึงกล่าวเอื้อนขอลูกนี้...พ้นโศกวิโยคเลือนทุกข์คลาดเคลื่อนห่างวิถีชีวีงาม...