เธอบอกว่าไม่อาจรักฉันได้ เพียงเพราะใจฉันมีเงาเขาคนนั้น คนที่ทิ้งฉันไปในวานวัน.... คนที่ฉันนั้นยังรักปักใจปอง เธอบอกอีกไม่อาจรักปักใจฉัน กลัวว่ามันจะทำร้ายใจเราสอง กลัวกวีบทที่ว่าน้ำตานอง...... หวนกลับมาทำเราสองต้องตรอมตรม รอยน้ำตารอยเก่ายังเฝ้าติด ทำความรักที่ใจคิดไม่ให้สม เพราะกลัวรักจักสลายกลายเป็นลม เพียงพัดชมแผ่ว-แผ่ว แล้วจากลา หากเธอคิดเช่นนั้นฉันขอรับ จะขอนับวันต่อรอเธอหนา หวังแค่เพียงเมื่อผ่านวันเวลา เธอเห็นค่ารักที่ฉันนั้นมอบเธอ ....มอบแต่เธอยอดรักของฉัน...