Jeminine
เช้า...
ฉันเฝ้ามองเมฆเคลื่อนผ่าน
นั่งรับไอแดดอุ่นจากตะวัน
อยากเกี่ยวเมฆมาระบายสีหวาน...ปั้นเป็นรูปหัวใจ
สาย...
ฉันนั่งคุยเรื่องความรัก..กับดอกไม้
สมมุติให้ดอกเยอบีร่าสีขาว..เป็นคนห่างไกล
บรรจงจุมพิตที่กลีบอ่อนไหว..บอกคิดถึงสุดหัวใจ..เหมือนทุกวัน
บ่าย...
ฝนเริ่มโปรยสาย...ปลุกความอ่อนไหวที่ใจฉัน
เขียนบันทึกถึงคนของความผูกพัน
หวังว่าสักวัน...เธอจะได้อ่านมัน นะคนดี
ค่ำ...
นั่งทบทวนความทรงจำ..ของเรื่องราวที่นี่
ไม่รู้จะหาคำใด...บอกเล่าความรู้สึกได้เท่าที่มี
..ได้แต่มองฟ้า..แล้วปล่อยอิสระให้ใจดวงนี้...คิดถึงเธอ...
783
6
0
หน้าส่วนตัว
