คือสลักซับรอยคอยห่วงหา ห้วงเวลาเหินห่างเดินร้างลับ ยังคำนึงซึ้งคำร่ำสดับ ขานขยับความหวานกาลวันวาน คือความรักทักทายพรายพร่างพราว เด่นสกาวเสมอเธอขับขาน ทุกสำนวนอวลนัยในตลอดกาล ถึงเนิ่นนานซึมซับสดับคำ ขยับแย้มยิ้มยวนอวลไออุ่น หอมละมุนอิ่มเอมเปรมเช้าค่ำ ซับรอยซึ้งนวลใยร่ายระบำ นวลเนื้อนำอักษรามาพาที ระร่ำรินถวิลรินหยาดฝัน คือกำนัลถักร้อยถ้อยดิถี สว่างแจ้งแสงรุ้งทุ่งปฐพี ถนอมนี้วจีพลีจากใจ