ระหว่างขอบฟ้าและผืนน้ำ ฉันเคยมีคำถามว่า ห่างไกลเพียงไหน ในบางเวลาที่สายตาเผลอมองไป ในบางเวลาที่ใจเราห่างกัน ที่ระหว่างขอบฟ้าและผืนน้ำ ความอ่อนไหวช่างยาวนาน ทุกยามฝัน ฉันเห็นขอบฟ้าและผืนน้ำ ไม่เคยไกลจากกัน ฉันเห็นเส้นบาง บาง จากที่ว่างตรงนั้นโยงใย รอคอยบางสิ่งที่ไม่อาจเห็นได้จากดวงตา ฉันเล่าเรื่องราวผ่านดวงดารา ถึงฟ้ากว้างใหญ่ เพื่อสักวันในระหว่างความต่างใจ เพื่อสักวันหนึ่งสายใย จะเชื่อมเราไว้ ...ด้วยกัน... วาพราว