แก้วประภัสสร
หยุดยั้งตั้งสติ
มิควรผลิหรือผลีผลาม
แย้มโอษฐ์แต่พองาม
มิพูดตามความพอใจ
อาจพลาดเพราะความเขลา
หลงยึดเอาใจเราไว้
ละโทษ โปรดอภัย
อย่าขุ่นใจให้หมองกัน
เล่นได้แต่พองาม
มิตรธรรมไม่เดียดฉันท์
โทสะ โมหะนั้น
อาจพลาดกันพึงสังวร
ครั้งหนึ่งถึงสองสาม
จึงคอยปรามมิใช่สอน
สี่ครั้งควรกำกร
อย่าผัดผ่อนตามอารมณ์
รู้รอบให้ชัดเจน
ฝึกให้เด่นประสงค์สม
สิ่งใดเหลิงเริงรมย์
อาจระทมเพราะตรมใจ
น้ำเย็นรดน้ำร้อน
คอยโอนอ่อนผ่อนตามไว้
เช้าค่ำบำรุงใจ
สว่างใสด้วยหลักธรรม
มธุรสอาจหอมหวาน
เป็นเหมือนพรานดักสัตว์ล้ำ
หลงเชื่อกับดักคำ
ทุกข์ใหญ่ซ้ำย้ำตามมา
รสใดไม่หอมหวาน
เหมือนน้ำตาลจากโ