เฮาชาวดอย
จำปา มาลาใจ
ดอกจำปาหอมหวนชวนหลงใหล
ประทับใจไม่รู้สิ้นทั้งกลิ่นสี
สองสวรรค์จรรโลงโขงนที
เชื่อมน้องพี่ไทยลาวเจ้ามาลา
คือดอกไม้แดนดงพงไพรพฤกษ์
ดอกสำนึกเตือนเรียมรักตระหนักค่า
ให้ภูมิใจในคำดวงจำปา
ฟังทุกคราคิดทุกครั้งยังเตือนใจ
เป็นดอกไม้ในป่าค่าน้อยนิด
แต่ดอกไม้ก็วิจิตรทุกสมัย
ครั้นอยู่ดินงามดินทุกถิ่นไป
ครั้นบานไหวหทัยชื่นรื่นอุรา
เหมือนดอกไม้ดอกนี้อ่อนต่อโลก
แต่ก็โชกเลือดนักสู้อย่างผู้กล้า
ถ้าจะบอกดอกไม้ไร้ราคา
ก็เป็นสิ่งบูชามาช้านาน
หรือดอกไม้มีไว้ให้เด็ดเล่น
เหมือนดังเป็นดอกริมทางคนย่างผ่าน
แต่เจ้าคือดอกไม้แห่งสายธาร
เพื่อเบ่งบานลูกข้าวเหนี