เบรฟฮาร์ท
เธอเคยบอก ว่ารักฉัน อย่างมั่นจิต
"เท่าชีวิต" ของเธอ ใช่เพ้อฝัน
จะมิขอ รักใคร ผู้ใดกัน
นอกจากฉัน คนเดียว ตลอดไป
เธอรู้ไหม คำนี้ หลายปีก่อน
มีคนอ้อน พูดจา พาอ่อนไหว
ฉันหลงเชื่อ น้ำคำ ชื่นฉ่ำใจ
ว่าเขาได้ รักจัง ดังที่เป็น
แต่ความจริง ในใจ ฉันไม่รู้
เขาคิดอยู่ อย่างไร ยากรู้เห็น
เมื่อคราวที่ จำพราก จากเนื้อเย็น
แล้วลำเค็ญ ทุกข์แสน ขาดแคลนเงิน
ฉันอยากมี กำลังใจ จากใครบ้าง
เขาก็อ้าง "ไร้เวลา" มาแก้เขิน
แม้จดหมาย หายเงียบ เฉียบเหลือเกิน
ฉันเผชิญ ความโดดเดี่ยว เปลี่ยววิญญา
เธอรู้ไหม ครานั้น ฉันช้ำจิต
และไม่คิด รักใคร เลิกใฝ่หา
แต่พอเจอ เธอรับ ซับน้ำตา
ในอุรา กลับกรุ่น อบอุ่น
758
19
0
หน้าส่วนตัว
