อันสตรี มีของ ที่หวงใย คือดวงใจ เปรี่ยมใน รักคงมั่น ถึงจะนาน เพียงใด ไม่แปรผัน รักหญิงนั้น คงตลอด ไม่วอดดับ แม้ชายใด ให้เงินทอง กองท่วมหัว ด้วยรักตัว จึงไม่ขาย ได้ซึ่งทรัพ ด้วยกลัวว่า ศักดิ์ศรี ราคีจับ ให้ฟ้าลับ เหลือหนึ่งชาย ก็ขอไกล ขึ้นชื่อหญิง ควรเก็บ รักในอก อย่าหยิบยก ความรัก ไปให้ใคร เมื่อพลาดแล้ว ช้ำใจ ไปเท่าไหร่ ควรตรองไตร่ พินิจ คิดให้ดี เมื่อมีรัก จงรัก สมัครมั่น อย่าประชัน เชิงลอง คบสองข้าง ชู้รู้ชู้ รู้เรื่อง เคืองระคาง