ประตูสีขาว หน้าบ้านหลังเก่า
chemicalbond
ประตูสีขาว
เมื่อมองไปพบภาพในวันเก่า
คนสองคนพบกันที่ตรงนี้...และสัญญาว่าเราจะมีเรา
แต่วันนี้กลับเงียบเหงา...ไม่มีใครแวะเวียนเข้ามา
ประตูหมองเศร้า
คงเหลือเพียงความเหน็บหนาวที่คอยเพรียกหา
เปิดประตูเข้าไปยังพบสิ่งที่ดูคุ้นตา
เก้าอี้ แจกัน โซฟา ชุดน้ำชาที่เตรียมไว้สำหรับคนสองคน
เดินมานั่งบนโซฟาตัวเก่าที่เปื้อนฝุ่น
วันนั้นมีไออุ่นละมุน...ถักทออยู่ใต้หลังคาสีฟ้าที่คุ้มฝน
แต่วันนี้ไม่มีรักให้ห่มอุ่น...ดุจมันมีตัวตน
เหลือแค่เพียงหนึ่งคนที่มีแต่ใจที่แตกสลาย...ได้ผ่านเข้ามา
พอแล้วใจ
ถึงเวลาต้องจากไปกับที่ที่เก่าตรงหน้า
ประตูสีขาวยังคงงามเหมือนวันวานที่เคยคุ้นตา
แต่คงไม่มีค่า..เมื่อไม่มีใครนั่งบนโซฟา...ส่งแววตาที่คอยห่วงหา...
..........กลับมาตรงนี้อีกต่อไป