เจ้านกขมิ้นเหลืองอ่อน ค่ำนี้จะนอน ณ หนไหน ฟ้ามืดเดือนดับทางแสนไกล เกาะเกี่ยวคอนไหนใต้ฝุ่นเมือง ปีกเจ้าบางกางกล้าท้าแดดฝน เที่ยวซุกซนทั่วแคว้นแดนลือเลื่อง ปรารถนาได้เห็นความรุ่งเรือง นามกระเดื่องเมืองใหญ่ใคร่ได้ยล โบยบินไปหัวใจยังเริงร่า เมืองมายาแดนฝันช่างสับสน คนมากมายหากเหลี่ยมร้ายเล่ห์กล ใจฉ้อฉลมาดหมายไร้ยางอาย เจ้านกขมิ้นเหลืองอ่อนนอนผวา ไร้ดาราท่ามฟ้างามยามเฉิดฉาย หลากแสงสีปรุงแต่งมากมาย อันตรายแฝงกายคืบคลาน หวนคิดถึงฟ้าครามยามโผเล่น ลมเย็นเย็นกระซิบแผ่วเสียงแว่วหวาน หอมกลิ่นไอสายลมฉมชื่นบาน เคยขับขานร้องร่ำลำนำไพร ยามนี้ห่างอ้างว้างร้างไร้เพื่อน โอ้ดาวเดือนเลื่อนลับฤาหลับใหล อยู่โพ้นฟ้าฝั่งโน้นเป็นเช่นไร น้ำตาไหลเปียกปอนนอนเดียวดาย
ชมพูภูคา J. 1 มี.ค. 2550 09:21 น. - ID 99220 
11145
8
0
1 มีนาคม 2550 10:30 น. - comment id 652060
สวัสดีค่ะ ชมพู ยามอ้างว้างมองรอบข้างช่างเปล่าดาย รอบ รอบกาย...เงียบเหงาดูเศร้าหมอง ยามค่ำคืน...ไร้ดาวบนฟ้าตาจ้องมอง แสงเดือนส่อง...สาดแสง..อ่อนแรงใจ... เป็นกำลังใจให้นะคะ มานั่งเป็นเพื่อนด้วยนะ...
1 มีนาคม 2550 09:56 น. - comment id 664244
เป็นกลอนที่งดงามยิ่งครับ นกขมิ้นนี้ผมเมื่อ เริ่มเล่นกลอนใหม่ๆเคยมอบนามนี้ให้ใครคนหนึ่ง ไว้ครับแล้วเปรียบผมเองเป็นนกเหมือนกันครับ คือนกบินหลาครับ อิอิ
แก้วประเสริฐ.
1 มีนาคม 2550 10:00 น. - comment id 664249
นั่นสินะค่ำนี้จะนอนไหน ว่าแล้วก็นอนบ้านดีกว่าเนอะ เดี๋ยวจะมาเช็ดน้ำตาให้นะ
1 มีนาคม 2550 10:39 น. - comment id 664295
สงสารนกขมิ้นจัง.. เดียวดาย..ไร้คู่เคียงกาย ท่ามกลางแสงสีระวังโดน จับใส่กรงเด้อ........
1 มีนาคม 2550 10:50 น. - comment id 664309
อ่านแล้วนึกถึงเพลงนกขมิ้นของ ดิอิมพอสสิเบิ้ล จึงคัดมาให้อ่านพอเข้ากับบท กลอน..ของคุณชมพูฯ ค่ำ คืน ฉันยืนอยู่เดียวดาย เหลียวมองรอบกาย มิวายจะหวาดกลัว มอง นภามืดมัว สลัวเย็นย่ำ ค่ำคืน เอ๋ย ฮืม ยามนภาคล้ำไป ใกล้ค่ำ ยินเสียงร่ำ คำบอก เจ้าช่อไม้ดอก เอ๋ย เจ้าดอก ขจร นก ขมิ้น เหลืองอ่อน ค่ำแล้ว จะนอน ไหน เอย เอ๋ย เล่า นก เอย อก ฉัน ทุกวันเฝ้าอาวรณ์ เหมือนคนพเนจร ฉันนอนไม่หลับเลย หนาว พระพายพัดเชย อกเอ๋ยหนาวสั่น สุดบั่น ทอน.
1 มีนาคม 2550 11:03 น. - comment id 664321
น้ำตาไหลเปียกปอนนอนเดียวดาย เฮ้อ ๆๆๆๆๆ
1 มีนาคม 2550 11:43 น. - comment id 664344
แสนสงสารนกขมิ้นสีเหลืองอ่อน ค่ำแล้วเจ้าจะนอนที่ตรงไหน จะหลบนอนกิ่งโศกหรือกิ่งไทร ลมพัดไกวเอนลู่คุดคู้นอน เจ้าหลงทางห่างเพื่อนห่างพ่อแม่ จะเหลียวแลลางเลือนเหมือนถูกหลอน ตะวันขึ้นโผผินบินจากคอน วกวนย้อนวุ่นวายไม่หายงง พญาเหยี่ยวบินวนบนน่านฟ้า เพ่งนัยน์ตาเห็นเหยื่อที่พลัดหลง สีเหลืองอ่อนเหนื่อยล้าชายป่าดง ดิ่งหัวลงมุ่งฆ่าเกมล่าโหด โผนกระพือพลิกพลิ้วลิ่วเวหา ร่อนถลาโฉบเฉี่ยวไม่ละลด ขยุ้มจับขยับปีกฉีกเนื้อสด กรงเล็บกดจิกกินขมิ้นจร... กลอนขมิ้นดงหลงทาง เคยลงให้เพื่อนอ่านเมื่อ มิย. 47 เอามาแจมให้อ่านกันเล่นเพราะหัวอกขมิ้นด้วยกัน อิอิ
1 มีนาคม 2550 12:32 น. - comment id 664369
นกขมิ้นเหลืองอ่อนจะนอนไหน ท่องไพรสู่เมืองจจึงเหลิง หนีท้องท่องบ้านนามาระเริง หลงสีเพลิง..แสงไฟ..ลืมไพรพง.. จะนอนไหนนะนกขมิ้น..
1 มีนาคม 2550 12:42 น. - comment id 664382
เจ้านกขมิ้นเหลืองอ่อน ค่ำนี้จะนอน ณ บ้านกลอน ไม่ทราบว่าชมพูภูคา จะว่าไหม
1 มีนาคม 2550 15:22 น. - comment id 664446
เจ้านกขมิ้นอ่อนไหวน้ำตาไหล เปียกปอนด้วยใจที่เดียวดาย เศร้าใจเพราะไร้ซึ่งจุดหมาย หาที่พิงกายและใจมิได้เลย....
1 มีนาคม 2550 18:35 น. - comment id 664544
มาซับน้ำตาให้นกขมิ้นค่ะ..อย่าร้องไห้ค่ะ..
1 มีนาคม 2550 19:14 น. - comment id 664565
ที่นี่ไม่มีนกขมิ้นเลยค่ะ
2 มีนาคม 2550 00:08 น. - comment id 664658
ทำไมต้องนกสีเหลืองง่ะ เป็นหมู เนหมาไม่ได้เหรอ กลัวหวัดนกอ่ะ อิอิอิ (กลอนน่ารักมากครับผม ตะกี้ ล้อเล่นน่า)
2 มีนาคม 2550 05:26 น. - comment id 664700
นกขมิ้น สิ้นไร้ หัวใจรัก หยุดใจปัก รักเร่ มาเห่หาย ค่ำลง แม้อยู่เดียว เปลี่ยวใจกาย ยอมเดียวดาย ถ้าใจใคร ไม่รักจริง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
