ข้าผิดเองที่ให้ เกียรติสูง สำนึกหญ้า,ยางยูง เปรียบนั้น เกินกว่าจักลากจูง ลงเล่น รู้สึกนั้นขาดสะบั้น หล่นแล้วลงดิน มลทินใดที่ล้วน ไม่งาม ข้ากล่าวเตือนข้าปราม ห่วงเจ้า ไม่อยากปล่อยไปตาม แรงคลื่น ข้องเกี่ยวแล้วจึ่งเฝ้า กล่าวชี้ที่ควร สงวนเถิดที่เจ้า ควรสงวน แสดงเถิดสิ่งที่ควร ที่แจ้ง งามงานไม่ต้องชวน น้องเปิด ศิลปะไทยสรรพสล้าง หลากล้วนงดงาม อย่าหยามเพศแม่นั้น อีกเลย ทำปล่อยปละละเลย ไม่ได้ ข้าพบแต่ให้เฉย ได้ไม่ ผิดชอบขอฝากไว้ ใส่เกล้ากมลตรอง ลองเปิดใจสดับข้า สักนิด สูงส่งและศักดิ์สิทธิ์ ยิ่งแล้ว ความเป็นแม่ที่สฤษฎ์ ลูกลูก ประเสริฐและผ่องแผ้ว ค่าล้นเลื่องเมือง
23 กุมภาพันธ์ 2550 16:48 น. - comment id 661897
รวยระรินกลิ่นกล้า.................สตรี สำนึกมารดามี........................อยู่แล้ว คุณค่าแห่งมาลี........................สูงส่ง พราวพร่างงามดอกแก้ว............อวดโลกดอกไม้หอม จุกอยู่ตรงไหนล่ะ เดี๋ยวปล่อยให้ เดี๋ยวกลอนล้นลงมาทับ กลัวแบนค่ะ อิอิ
23 กุมภาพันธ์ 2550 17:11 น. - comment id 661906
สวัสดีครับ อินทรีน้อย ชายใดหยามเพศแม่ ม้วยมอด ชายนั่นใจขื่นขอด เขวต่ำ ชายเลวเหลวแหลกยอด เยียวใจ ต้องตรอกยอกระยำ ยื้อสุมขุมนรก
24 กุมภาพันธ์ 2550 00:03 น. - comment id 662028
เป็นผู้หญิงต้องหยิ่งและรักในศักดิ์ศรีค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2550 01:05 น. - comment id 662040
กานต์คับ ไม้ซีกหาญงัดแล้ว ไม้ซุง ปรับเปลี่ยนไม่ปรับปรุง เท่านั้น บูชาดอกจึ่งผดุง ในเกียรติ น้ำป่าไร้เขื่อนกั้น ห่อนได้กระแสไฟ ครั้งหนึ่งอ่านเจอในหนังสือเล่มหนึ่ง นักศึกษาออสเตรเลียพูดกับนักศึกษาไทยว่า "ประเทศคุณดีจัง มีวัฒนธรรมเป็นของตัวเอง ศิลปะ ภาษา เป็นเอกลักษณ์ ไม่เหมือนประเทศผมไม่รับของประเทศไหนเข้ามาบ้าง" เพิ่งภูมิใจได้วันเดียว จุกตรงนี้แหล่ะกานต์ กุหลาบน้ำตาคับ มารดาภาระนั้น หนักนัก คุณค่าแห่งความรัก ท่วมท้น น้ำนมอีกประจักษ์ ใจอยู่ เลี้ยงกล่อมอีกสุดพ้น กล่าวทั้งพรรณนา หากไม่สำนึกแล้วลงเหว จะยอมลงเหวด้วย ไปดึงขึ้นมาให้ได้ แม้รู้ว่าเจ็บปวดนักก็ตาม ขอบคุณกุหลาบน้ำตาครับ ตูนคับ ผมแค่ไม่อยากให้ผ่านไปเฉย ๆ เพราะผมมองว่าบ้านกลอน เราก็งามในกลอน ก็เกินพอแล้ว ขอบคุณครับ
24 กุมภาพันธ์ 2550 01:07 น. - comment id 662041
กานต์ ตกคำว่า "รู้" ไปอีกตัวนึงแล้วครับ
24 กุมภาพันธ์ 2550 08:45 น. - comment id 662109
หลากเรื่องราวปล่อยบ้าง.............นะนิก ยากยิ่งฝ่ามือพลิก.......................ทั่วถ้วน ดื้อนักจะโดนหยิก......................เลยนี่ มิตรหนึ่งห่วงใยล้วน..................อยากให้ไร้กังวล เข้าใจทุกประการเลยครับนิก เทคแคร์นะ
24 กุมภาพันธ์ 2550 10:42 น. - comment id 662146
ขอบคุณน้ำจิตเจ้า นะกานต์ ขอโทษทำรำคาญ ทั่วถ้วน ดื้อนี้ไม่ดื้อนาน นะแม่ กานต์กล่อมทุกถ้อยล้วน ดับร้อนร่มเย็น ขอบคุณครับกานต์ ผมไม่มีอะไรมากหรอกครับ ห่วงแต่พี่อิม ที่เนือย ๆ แล้วทำอะไรไม่เหมือน อิมแรมโบ้ อย่างเคย ใช้คำธรรมดาก็ไม่กลับ ก็เลยใช้มาตรการแบบนี้ แรงไปก็ยอม หวังแค่ให้เค้ากลับมาเหมือนเดิม อิมจอมลุย ไม่ใช่ไร้อารมณ์ แบบนี้ผิดคาแรคเตอร์อ่ะครับ เห็นแล้วมายด์
24 กุมภาพันธ์ 2550 11:41 น. - comment id 662172
ความรักโคลงล้นที่ ..... เทียบเคียง มากห่วงใยจนเสียง ... หนึ่งเศร้า ศรัทธายิ่งใช่เพียง ..... พูนเพิ่ม ค่าแล หากมั่งคงต่อเจ้า ......... จึ่งเฝ้าห่วงใย ล้นใจจริง ๆ นิก(ขออนุญาตเรียกนิกนะ)
24 กุมภาพันธ์ 2550 15:00 น. - comment id 662248
ขอบคุณโคลงกล่อมหล้า กรุ่นฝัน ก้าวที่...กล้าประพันธ์ ฝากให้ โคลงรักห่วงใยกัน อบอุ่น เรียกนิกเรียกน้องได้ ไป่กล้าไป่รับ ขอบคุณพี่ก้าวที่...กล้าครับ โคลงเพราะจัง
24 กุมภาพันธ์ 2550 20:05 น. - comment id 662280
.. ... .. ซาแว้ปป..
25 กุมภาพันธ์ 2550 03:00 น. - comment id 662348
ขอบคุณดอกไม้สวย ๆ คับ เจ้าหญิง(ที่ไม่ใช่เจ้าหญิง ในนิยาย)
25 กุมภาพันธ์ 2550 12:14 น. - comment id 662456
ดีใจนิกไม่ดื้อ....................เหมือนกานต์ เคืองขุ่นแสนชำนาญ.........เก่งแล้ว เพื่อนฝูงว่านางมาร...........ซนยิ่ง แต่ห่วงใยมิตรแก้ว..........นิกน้อยจริงใจ ทานข้าวก่อนนะคะ
26 กุมภาพันธ์ 2550 09:32 น. - comment id 662657
อัศดรหนึ่งเลือดร้อน ดั่งไฟ ปกติดีดกระโหลกไป ทั่วหล้า ยอมสยบต่อหนึ่งใจ อบอุ่น แม้สบสิ่งยั่วท้า แต่ข้าเข้าใจ พื้นฐานชีวิตของคนเราต่างกัน แค่เขียนปลุกให้เข้าเป็นตัวของตัวเองแค่นั้นแหล่ะครับ ตอนนี้ก็กลับเหมือนเดิมแล้วนี่นา จอมรั้น อิอิ ผมไม่ดื้อให้กานต์ผิดหวังหรอกครับ ทานเผื่อด้วยนา ขอบคุณกานต์มากจ่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 10:04 น. - comment id 663147
พบปัญหานิ่งไว้........................อัสดร คอยส่งใจอาทร......................ก่อเกื้อ เจอตอเร่งรีบจร......................เร็วรี่ ขืนอยู่จะเข้าเนื้อ.....................เพื่อนพ้องแสนห่วงใย ทานเผื่อแล้วนะจ๊ะ
1 มีนาคม 2550 14:17 น. - comment id 664430
Karn
15 มีนาคม 2550 16:56 น. - comment id 671224
กานต์แวะมาเยี่ยมเย้า.............นิกครับ อยากอ่านกลอนขอรับ...............เพื่อนพ้อง แวะมาแหย่แล้วกลับ................โคลงจาก เพื่อนเอย เร็วเร่งเดี๋ยวกานต์ร้อง.............ไม่ได้ดังใจ อิอิ