บินเดี่ยวหมื่นลี้

9 กุมภาพันธ์ 2550 19:04 น. - comment id 655100

ตราบกาลผันผ่านพ้น...........................ยุคสมัย
สูรย์ล่วงดับลับไป.................................จากหล้า
โสมลอยล่องเลือนไกล..........................สลายดับ
มิตราภาพตราบสิ้นฟ้า...........................บ่ร้างเลือนสูญ

ผ่านมาทักทายครับผม

เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

10 กุมภาพันธ์ 2550 04:39 น. - comment id 655229

อัลมิตรา

10 กุมภาพันธ์ 2550 10:27 น. - comment id 655265

มิตรภาพตราบสิ้น ........ดินมลาย
กระทั่งนภากลาย..........ปราศแจ้ง
ยังคงมั่นมิสลาย............ตามศก
ดวงจิตฤๅเสแสร้ง........เถิดค้นเจตนา

-ร้อยแปดพันเก้า-

10 กุมภาพันธ์ 2550 11:41 น. - comment id 655282

สวัสดีครับ พี่ม้าลาย

เหมือนเราไม่ได้คุยกันต่อเรื่อง เพื่อนสนิทนะครับ ที่พี่ถามค้างไว้ว่า มีตอนนึงในเรื่อง เพื่อนสนิท กล่าวถึง เจ้าชายน้อย กับหมาป่า

วรรณกรรมเรื่องเจ้าชายน้อย ของ แซงเตก-เดอซูเปรี นี่ เอง  เจ้าชายน้อยที่มาจากดาวเคราะห์น้อยบี 612 มาถึงทะเลทรายแห่งหนึ่งและมาพบกับหมาป่า บทนี้จะเป็นบทที่พีคของวรรณกรรมเล่มนี้เลยครับ ก่อนที่จะมาที่นี่ เจ้าชายน้อยก็มีดอกไม้ดอกเดียวในจักรวาล  และต้องมาตกใจว่า มีดอกไม้ที่คิดว่ามีดอกเดียว กลับมีมากมายจนกลับต้องรำพึงออกมาว่า

ฉันเข้าใจว่าฉันร่ำรวยเพียงเพราะเป็นเจ้าของดอกไม้ดอกเดียวในโลก แต่อันที่จริงฉันมีดอกกุหลาบธรรมดาเพียงดอกหนึ่ง......ซึ่งไม่ได้ทำให้ฉันกลายเป็นเจ้าชายที่สำคัญใหญ่โตอะไรเลย

และจากนั้นเจ้าชายก็ร่ำไห้จนกระทั่งมาเจอสุนัขป่า สุนัขป่าซึ่งหวาดกลัวกับมนุษย์ และได้พูดคุยกับเจ้าชายน้อย ถึงเรื่องการก่อสัมพันธภาพ และการรักษาสัมพันธภาพด้วย ต่างก็อยากจะเป็นคนพิเศษของกันและกัน และเมื่อต่างได้สร้างสัมพันธภาพแล้ว ก็ต้องมีคำว่าพิธีรีตอง คำนี้มีความหมายพิเศษ ยามที่คนเราได้ระลึกถึงกัน ยามได้ระลึกถึงวันพิเศษเหล่านี้ ก็จะรอด้วยความตื่นเต้น กระวนกระวายใจที่จะได้พบ และเห็นคุณค่าของการรอคอยนั่นเอง

เหมือนกับที่เจ้าชายน้อยเคยร่ำไห้ เพราะคิดว่าตนเองไม่ได้เป็นคนสำคัญของดอกไม้ หรือดอกไม้ไม่ได้เป็นดอกไม้ดอกเดียวของเจ้าชาย 

เมื่อเข้าใจความหมายของดอกไม้ดอกเดียวที่มีความสำคัญนั่นแล้ว ดอกไม้ดอกเดียวที่เจ้าชายประคบประหงม รดน้ำ ทะนุถนอม และใช้ฉากมากำบังลม  ฆ่าหนอนบางตัว และปล่อยบางตัวเพื่อจะได้เป็นผีเสื้อต่อไป ทนฟังดอกไม้บ่น โอ้อวดและแม้กระทั่งนิ่งเงียบกันไปก็พร้อมจะนั่งข้าง ๆ กัน นั่นเป็นเพราะว่า ต่างได้สร้างสัมพันธภาพที่ดีระหว่างกันไว้แล้ว

และท้ายสุด เจ้าหมาจิ้งจอกก็คายความลับแก่เจ้าชาย ในประโยคสุดท้ายที่ว่า

ความลับที่แสนธรรมดาก็คือ เราจะมองเห็นแจ่มชัดด้วยหัวใจเท่านั้นสิ่งสำคัญนั้นไม่อาจเห็นได้ดวงตา และได้บอกเจ้าชายว่า เวลาที่เจ้าชายน้อยเสียไปกับดอกไม้นั้น และยามได้ระลึกถึง ทำให้ดอกกุหลาบนั้นมีคุณค่าขึ้น 

เหตุนี้เองครับ ที่ผมชอบความสัมพันธ์และการดูแลซึ่งกันและกันตรงนี้

เลยเข้าเรื่องมาถึงเพื่อนสนิท ที่เราคุยค้างไว้น่ะครับ คือผมติดใจอยู่นิดนึงเกี่ยวกับเนื้อหา และเพลงประกอบของภาพยนตร์ ที่มันขัดกันอย่างมาก ทั้งที่ไม่ว่าจะบท หรือการถ่ายภาพก็ดี แต่ผมให้คะแนนน้อยกว่าเรื่อง ซีซั่น เช้นท์เยอะครับ ซีซั่นเช้นท์ ทำได้ประณีตกว่า อารมณ์ NOSTALGIA  ในหนังเรื่องนี้ เหลือเฟือ ได้อมยิ้มตลอดเรื่อง ไม่ว่าจะระหว่างเพื่อน ระหว่าง ป้อมกับอาจารย์ ยาโน่ และอีกหลาย ๆ อย่าง เช่น วงออเครสตร้า ที่ผมอินอารมณ์ไปกับการฟังออเครสตร้าที่เด็ก ๆ เล่นกัน กับคำคมที่ยิงออกมาเป็นระยะ ๆ ทำให้อิ่มเอมกว่า เรื่องเพื่อนสนิทมากนัก

ในเรื่องเพื่อนสนิท ก็ยังจบได้ดีตรงที่ว่า ต่างก็ไม่ได้มาเป็นแฟนกัน แม้พระเอกจะแอบชอบนางเอกมาตลอด และนางเอกก็ยัดเยียดคนนั้นคนนี้ให้ เพราะอยากเห็นเพื่อนมีแฟน ก็ขำ ๆ ดีนะพี่

หนังแทรกความสัมพันธ์เรื่องเจ้าชายน้อยได้อย่างพอเหมาะพอดี หรือพี่ม้าลายว่าไงครับ


ผมชอบโคลงพี่นะครับ
มิตรภาพ มันยืนยาวถ้าเรารู้จักรักษาสัมพันธภาพเหล่านี้ไว้ได้


ขอบคุณครับ ที่เขียนให้อ่าน

MomMamSan

10 กุมภาพันธ์ 2550 14:48 น. - comment id 655321

มิตรภาพงามบ่สิ้น.......ดินนภา
บานแบ่งในอุรา...........หมู่พ้อง
อุ่นอิ่มชื่นวิญญา..........เป็นสุข
เอื้อโอบดังพี่น้อง.........ตราบฟ้าจบดิน

ขอบพระคุณบ้านกลอน สำหรับมิตรภาพดีๆที่มีให้มา ของับ 

ม้าลาย

10 กุมภาพันธ์ 2550 21:04 น. - comment id 655405

คุณบินเดี่ยวฯ

ตราบมหาสมุทรเหือดแห้ง...ระเหยไอ
เผายอดเขาหิมาลัย.......ราบพื้น
น้ำท่วมมิดตะพาบใน.......บ่อตะพาบ
มิตรภาพย่อมยังชื้น........ชุ่มน้ำใจสหาย

ขอบพระคุณขอรับ

ม้าลาย

10 กุมภาพันธ์ 2550 21:26 น. - comment id 655416

คุณเปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

หกมือกอดโลกอุ้ม.....โอบประคอง
สามคู่ประโคมมอง......สุขล้ำ
มอบมิตรภาพด้วยสอง....มือกระทบ มือเอย
มิตรภาพภาพมือย้ำ......มิตรแท้แม่มู๋

กุ้งหนามแดง

11 กุมภาพันธ์ 2550 13:50 น. - comment id 655546

เรารู้จักกันเพราะบทกลอน  นำพาให้พบกัน

:)

ม้าลาย

12 กุมภาพันธ์ 2550 19:38 น. - comment id 656231

คุณอัลมิตรา

มิตรภาพคงตราบฟ้า...........อสงไขย
อุกาบาตล้างโลกไฟ.............นรกซ้ำ
ข้ามภพจบผ่านไป...............ร้อยชาติ
คงมั่นมิตรพาบน้ำ-..............มิตรนั้นมหาศาล

ดวงจิตจารึกแล้ว...............โกฏิปี
เหนื่อยหนักมิใช่หนี..........หลบหน้า
ยิ้มเถิดนะคนดี..................ผมยุ่ง
ยาวปล่อยห้อยระย้า............ส่งยิ้มกระโปรงสวย

ไหนๆ ใครสวมรอย 

ม้าลาย

13 กุมภาพันธ์ 2550 17:47 น. - comment id 656598

สวัสดีครับ คุณร้อยแปดพันเก้า

จริงๆตั้งใจจะคุยเรื่องในหัวข้อ ความสัมพันธ์ นั่นแหละคับ
หมาป่ากับเจ้าชายน้อย ต่างฝ่ายต่างสร้างความสัมพันธ์กันอย่างที่คุณร้อยแปดฯเล่า โดยลักษณะเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่คาดหวัง ไม่ยึดไว้ ไม่มีใครเป็นเจ้าของใคร  ซึ่งไม่เหมือนคสพ.ระหว่างเจ้าชายน้อยกับดอกไม้   คือเจ้าชายน้อยเป็นเจ้าของดอกไม้ ดอกไม้ดอกนั้นอยู่ในโลกของเจ้าชายน้อย (แต่ดอกไม้จะเป็นเจ้าของเจ้าชายน้อยด้วยหรือเปล่า ผู้เขียนไม่กล่าวถึงมุมนั้นเลยนะครับ ว่าเจ้าชายน้อยรู้สึกตัวว่าตัวเองมีเจ้าของหรือเปล่า อิๆๆๆ)

อะ มาต่อเรื่องเจ้าชายน้อยกับหมาป่าหรือหมาจิ้งจอกนั่น ในหนังเรื่องเพื่อนสนิทตอนใกล้ๆจบ  พระเอกส่งวิทยุมาถึงนุ้ย(นางพยาบาล) ว่า เจ้าชายน้อยเรียกหมาจิ้งจอกๆ  ตรงนี้แหละครับที่ในหนังตีความออกมาไม่ลงตัว  ความสัมพันธ์เพื่อนสนิทระหว่างหมู(พระเอก)กับนุ้ยคือแบบเจ้าชายน้อยกับหมาจิ้งจอก เจอกันทุกวันๆ จนผูกพัน แต่เมื่อถึงเวลาไปก็ต้องไป  คำพูดในบทหนังที่นุ้ยพูดว่า เธอจะรักฉันได้ไหม จึงไม่ตรงนัก เห็นว่าในหนังสือบทตอนนี้คือ นุ้ยบอกว่า ฉันจะรักเธอได้ไหม นั่นคือความรู้สึกที่แท้จริงของหมาป่ามากกว่าอะคับ ฉันจะรักเธอได้ไหม ไม่ต้องการสิ่งตอบแทนใดๆ นอกจากความทรงจำที่ดี

ส่วนสำหรับเพื่อนสนิทที่ไข่ย้อยรักและรู้สึกว่าเขาเป็นเจ้าของ คือดากานดา (ในบทออกจะหวงมาก) ไข่ย้อยไม่เคยเข้าใจเธอเลย ในทุกสิ่งที่เธอทำ เช่นจะหาแฟนให้ หรืออะไรต่ออะไรขัดหูขัดตา จะว่าไปแล้ว คนดูเองก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกันว่านางเอกคนนี้ชอบหรือไม่ชอบพระเอกกันแน่

นั่นคือเจ้าชายน้อยกับดอกไม้ของเขาอะคับ เป็นความสัมพันธ์อันยาวนาน ทั้งดีทั้งร้ายและผูกพันธ์ลึกในอารมณ์ด้วย

แม้ว่าดากานดาจะร้องไห้เมื่อไข่ย้อยจากไป เช่นเดียวกับดอกไม้เสียใจเมื่อเจ้าชายน้อยจากไป แต่ มีความจริงใจเท่าไหร่ในความสะเทือนใจนั้น น่าคิดนาคับ (หลายเรื่องเลยที่นางเอกไม่รักพระเอกตั้งแต่ต้นจนจบ มาสำนึกแล้วก็ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรตอนจากกันหรือตอนพระเอกตายให้เรื่องมันเศร้า แต่พอดูออกว่าถ้าไม่มีบทลาจากนี่ เธอก็จะไม่เอาอยู่ดีน่ะแหละ  555)


แต่อย่างหนึ่งที่เรื่องทั้งสองโยงกันได้ดีคือ ไม่ว่าดอกไม้จะเป็นยังไง เจ้าชายน้อยก็คิดตกละครับ ว่าการที่ได้รักนั้นก็พอแล้ว ไม่สำคัญว่าเธอจะตอบอะไรมา 
:)

ม้าลาย

14 กุมภาพันธ์ 2550 23:25 น. - comment id 657259

คุณMomMamSan

มิตรภาพงามวิจิตรรุ้ง......พรรณราย
แวววาบเพชรเก็จประกาย...ก่องแก้ว
พรายเลื่อมประภัสสรสาย..สุวรรณสลัก
คล้องจิตผูกมิตรแล้ว....ซาบซึ้งอสงไขย

เมื่อกี้ไปโลตัสก่อนห้างปิดมีจัดรายการแผนกของสดน่ะงับ ดอกกุหลาบลดห้าสิบเปอร์เซ็นต์ นึกถึงตอนวันลอยกระทงเลย ดึกๆนี่กระทงขนมปังเหลืออันละห้าบาท นัดแฟนดึกได้เปรียบเนาะ

ปิดเทอมนี้จะไปทะเลอีกแล้ว ไม่ได้ไปอีสานซะที ขอบพระคุณงับ

ม้าลาย

14 กุมภาพันธ์ 2550 23:32 น. - comment id 657261

คุณกุ้งหนามแดง

มิตรกลอนมิตรภาพอื้อ.....อลังการ
สัมผัสนอกผูกสมาน......สมัครเอื้อ
ซึ้งสัมผัสในขาน.........อักขระ
เสียงขับครวญเสนาะเนื้อ..สนิทเน้นทำนอง

ขอบพระคุณมิตรบ้านกลอนทุกท่านนะคับ สุขสันต์วันแห่งความรักกกกกก