ลาก่อนชาว thaipoem ทุกคน

โพลารีส

เราชอลาทุกๆคนในวันนี้นะ เพราะต่อจากนี้เราคงจะไม่แต่งกลอนอีกแล้ว
เพราะ เราได้รู้จักเวปนี้เมื่อปีที่แล้ว เรารู้จักเวปนี้พร้อมกับรู้จักใครคนหนึ่ง
เขาคือคนที่เรารัก แต่ต่อจากนี้ไม่มีเขาอีกแล้ว เราจึงขอไม่แต่งกลอนอีก
แล้ว ขอขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาอ่านและเยี่ยมชม ขอบคุณ คุณแม่มดใจร้าย  คุณแมงกุ๊ดจี่  คุณเพียงพลิ้ว  คุณอัสสุ  และทุกๆคนนะค่ะ ขอให้ทุกคนประสบความสำเร็จในความรัก อย่าให้เหมือนเราที่ผิดหวังมาโดยตลอด 
................................ขอให้ชาวthaipoem ทุกคนโชคดีค่ะ........................				
comments powered by Disqus
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    3 กุมภาพันธ์ 2550 12:54 น. - comment id 652336

    คุณโพลารีส
    ไม่ต้องแต่งก็ได้นี่ค่ะ เข้ามาชมผลงานเพื่อนๆก็ได้นี่
    ไว้อารมณ์ดีๆเย็นๆอยากมันก็มาต่อกลอนกันก็ได้ อย่าเพิ่งใจร้อนไป
    กวีอยู่ในเลือด....มิอาจเหือดแห้งได้จากอารมณ์
  • เพียงพลิ้ว

    3 กุมภาพันธ์ 2550 13:14 น. - comment id 652343

    น้องเมย์
    
    ไม่มีเขา แต่เราก็อยู่ได้นะคะ
    พี่กานต์เป็นกำลังใจให้นะคะสาวน้อย
    
    สู้ๆนะคะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • เพื่อนของโพลารีส

    3 กุมภาพันธ์ 2550 13:15 น. - comment id 652344

    เข้าใจค่ะ แต่เพื่อนเราตอนนี้เจ็บมากๆ
    เพื่อนเราคงไม่อยากจะเหลืออะไรที่เกี่ยวกับผู้ชายคนนั้นไว้มากกว่า อะไรที่เกี่ยวกับผู้ชายคนนั้นลืมมันไปให้หมด โพลารีสเขาคงต้องการอย่างนั้น แต่เขาคงจะแวะมาอ่านกลอน ขอบคุณคุณ เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย มากๆนะค่ะ
  • อัลมิตรา

    3 กุมภาพันธ์ 2550 13:20 น. - comment id 652347

    ทำไม คุณถึงอยู่เพื่อคน ๆ หนึ่ง
    และทำไม คุณต้องไป ก็เพราะคน ๆ หนึ่ง
    
    ทำไม และ ทำไม .. ไม่ทำเพื่อตัวเอง คะ
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    3 กุมภาพันธ์ 2550 13:24 น. - comment id 652351

    รักตัวเองก่อนนะ..แล้วค่อยรักคนอื่น...
    31.gif
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    3 กุมภาพันธ์ 2550 15:00 น. - comment id 652382

    เข้าใจค่ะว่าคนที่อยู่ในห้วงรักที่ช้ำชอกมันทรมานขนาดไหน
    เพราะเป้เองก็ประสบมาไม่นานนี้...เมื่อเดือน9ที่ผ่านมา....
    แต่สุดท้าย...สิ่งที่เขาเหลือไว้คือน้ำตาตลอด3-4เดือนทุกวันทุกคืน..
    แต่ตอนนี้ยังนอนกอดตุ๊กตาที่เข่ให้ทุกคืน...
    เวลาและทัศนคติชีวิตที่มองเห็นคุณค่าในชีวิตและโลกนี้...
    จะทำให้บาดแผลจางหายไป
    เพราะตอนนี้เป้ก็ดีกว่าเก่ามาก...
    ทั้งๆที่เคยคิดว่า...ขาดเขา...แล้วเราละ...จะอยู่ได้ไหม
    กับการอยู่กันมา5ปีแต่...หลอกลวงมาตลอด..
    น้ำตา....และใจรัก....มีคุณค่าเพียงพอแล้วหรือที่จะเสียให้....
    
    มีแค่คุณเท่านั้นจะฉุดตัวเองออกจากบ่อน้ำตาได้..เป็นกำลังใจนะ36.gif
  • วิภาวดี

    3 กุมภาพันธ์ 2550 15:13 น. - comment id 652387

    เมื่อเศร้า....ร้องไห้เสียให้พอ....
    
    แล้วยืนหยัด...สลัดทิ้ง...
    
    ผู้ชายมีเป็นล้านให้เลือก...
    
    บางทีคุณอาจขอบคุณเหตุการณ์ที่
    
    เกิดขึ้นนี้ก็ได้...เมื่อเวลาผ่านไป...
    
    ขอเป็นกำลังใจ...36.gif36.gif36.gif
  • ศรรกรา

    3 กุมภาพันธ์ 2550 15:35 น. - comment id 652395

    haipoem  เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดแล้วน้อง  อย่างน้อยก็ไม่หลอกลวงเราเหมือนใครบ้างคน  ถึงแม้ว่าน้องจะรู้จักผ่านจากเขาคนนั้น  แต่เมื่อเขาไม่อยู่  ก็ใช่ว่า  เพื่อนๆ thaipoem จะทิ้งน้องตามไปด้วยซะที่ไหน  จงเก็บเพื่อน ๆ อย่างนี้เถอะ  (ถึงแม้จะไม่เห็นหน้าค่าตากันเถอะ)  แค่ผู้ชายคนเดียว  ช่างมันเถอะน้อง  หาใหม่ดี ๆ มีตั้งเยอะ  อาจจะมีกว่าคนนี้ก็ได้  เนื้อคู่กันแล้ว  ไม่แคล้วกันจ๊ะ....  สู้  สู้ 
    โอ๊ะ  กลับคำพูดก็ไม่มีใครว่าหรอก  เพื่อน ๆ thaipoem ให้อภัยอยู่แล้ว
  • ดอกฝัน

    3 กุมภาพันธ์ 2550 15:35 น. - comment id 652396

    คุณโพลารีสคะเสียดายคนดีๆอย่างคุณมากนะคะ  คุณคือจิ๊กซอที่ขาดหายไปทำให้เพื่อนๆชาวไทยโพเอ็มขาดคุณไม่ได้จริงๆค่ะ
  • ทะเลใจ

    3 กุมภาพันธ์ 2550 16:16 น. - comment id 652404

    ก็อย่างที่เป้บอก เวลาและทัศนคติชีวิตที่มองเห็นคุณค่าในชีวิตและโลกนี้...
    จะทำให้บาดแผลจางหายไป 
    
    คนที่อยู่เวปนี้มานานก็จะเห็นว่าพี่เองก็ไม่ต่างจากเราตอนนี้เท่าไหร่ 
    
    เพราะพื้นที่ที่นี้มันมีความทรงจำของคนที่รักมากที่สุดหลงเหลืออยู่ จนวันนี้ก็ยังมีอยู่ไม่เคยลืมเลยครั้งที่แวะเข้ามา
    
    แต่ว่าเวลาช่วยทำให้พี่ดีขึ้น มันอาจจะเจ็บบ้างที่มาเห็นความทรงจำของเขาที่พี่มีกับที่นี้
    
    แต่มันก็ทำให้ยิ้มได้ในบางทีที่เห็นสิ่งดีดีที่พี่และเขาเคยทำด้วยกัน
    
    และพี่พี่ทุกคนพร้อมจะอยู่เป็นเพื่อนและเป็นกำลังใจให้เสมอ  
    
    พี่ผ่านเวลานั้นมาได้ก็เพราะพี่ ๆ เพื่อน ๆ และ น้อง ๆ ที่อยู่ในบ้านหลังนี้ทั้งนั้น
    
    และพี่อยากให้เรารู้ว่าทุกคนเป็นห่วงเรา
    
    และพร้อมที่จะอยู่ด้วยเสมอ 
    
    กับไปพักใจให้สบาย ....  พร้อมเมื่อไหร่พี่พี่ยินดีต้อนรับเสมอ
    
    จำไว้นะ  ....หนึ่งคนทำให้เราเจ็บ ....
    
    แต่มีพี่พี่บ้านไทยโพเอ็มรักและห่วงเราอยู่ตรงนี้เสมอ .....
    
    
    36.gif36.gif
    
    
    ฉันก็เคยรู้สึกเช่นกัน
  • White roses

    3 กุมภาพันธ์ 2550 20:57 น. - comment id 652452

    ที่นี่มีพวกเพื่อน พี่ มากมายเป็นห่วงนะคะ..อย่าทิ้ง
    สิ่งที่เรารักเลยค่ะ..การแต่งกลอนเราก็เหมือนระบาย
    ความรู้สึกต่างๆออกมาจากใจ..นะคะ..34.gif
  • เจน_จัดให้

    3 กุมภาพันธ์ 2550 21:23 น. - comment id 652464

    เจนเชื่อนะว่าคุณโพรารีสยังไม่ได้หายไปไหนหรอก  (เพราะความเป็นกวีในสายเลือดนั่นหล่ะ)  แต่ยังงัยก้ออย่าท้อแท้นะจ๊ะ  ที่นี่ก้อมีเพื่อนๆมากมาย  หากเหงาก้อเข้ามาทักทายกันได้จ้า.....
    
    คนเราก้อมีหลายประเภทแตกต่างกัน....แต่ไม่ว่าใครก้อตามก้อเปลี่ยนแปลงตัวเราไม่ได้หรอกนะจ๊ะ....ต่อจากนี้ไปก้อรักตัวเองให้มากๆหล่ะ  อ่อ พ่อกะแม่ด้วยนะ64.gif
  • ช็อกโกแล็ต

    3 กุมภาพันธ์ 2550 21:48 น. - comment id 652469

    นัสว่า..เว็บนี้มีอะไรดีๆมากกว่านั้นนะคะ 11.gif
    
    เป็นสมาชิกที่นี่มาเข้าปีที่4แล้ว ได้เพื่อนแท้มากมาย...
    เข้าใจค่ะว่าตอนนี้อะไรหลายๆอย่างอาจทำให้อยากจะลืม..
    
    เวลาจะทำให้เราหายดีเองค่ะ ^__^
    
    แล้วถ้าได้ยาดีๆอย่างเวลาแล้ว  เขเมแข็งขึ้นแล้ว  ยินดีต้อนรับกลับบ้านอีกครั้นะคะ
    
    ขอบคุณเจ้าของเว็บนี้ พี่ปีกฟ้า..  เว็บนี้มีอะไรดีที่มากยิ่งกว่าบทกลอนจริงๆค่ะ ^__^
    
    57.gif
  • โคลอน

    3 กุมภาพันธ์ 2550 21:51 น. - comment id 652471

    http://www.bangkokcity.com/2003/service/board/detail.php?home=musicsmall&boid=37387
    
    40.gifไม่มีคำปลอบ...เอาเพลงไปฟังแก้เหงาแระกันเนาะ***โพลารีส***36.gif
  • กุ้งหนามแดง

    4 กุมภาพันธ์ 2550 09:37 น. - comment id 652569

    ขอให้เธอกลับมาอีกครั้ง และครั้งนี้เธอจะเขียน เพื่อตัวเธอเอง...
    
    :)
  • คอนพูทน

    4 กุมภาพันธ์ 2550 10:34 น. - comment id 652582

    ระบายมันออกมาเถอะ
    อักษร..ช่วยคุณได้
    ทุกอย่างจะเลือนหาย
    ไปกับเวลา36.gif20.gif
  • แมงกุ๊ดจี่

    4 กุมภาพันธ์ 2550 13:13 น. - comment id 652590

    สวัสดีค่ะ   น้องเมย์ (โพลารีส)
    
    ....การรักใครสักคนเป็นเรื่องที่น่ายินดีนะคะ
    อย่างน้อยเราก็ได้รักคน คนหนึ่ง   การรักใครสักคนนับว่าเป็นวาสนา
    มีพี่คนหนึ่งเขาเคยพูดให้ได้ยินบ่อย ๆ    แต่ในเมื่อรักเราคนอื่นแล้ว
    และรักคนอื่นได้   ทำไม?   เราไม่รักตัวเองบ้างคะ
    
    ....มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นในบ้านเรือนไทยหลังนี้...
    หลายต่อหลายครั้งที่พี่เหนื่อยและท้อ    ก็เข้ามาที่นี่    เพราะที่นี่มีเพื่อน
    และคนที่เรารู้สึกดีด้วย  โดยไม่มีเงื่อนไขว่าเป็นชายหรือหญิง...   
    
    ....พี่มะกรูดก็รู้จักเว็ปนี้พร้อมกับรู้จักใครคนหนึ่ง...
    เขาคนนั้นก็ทำให้รู้สึกไม่ดีเหมือนกัน    แต่เราอยู่ได้ด้วยตัวเองนะ
    ไม่ใช่เพราะเขา    ทุกอย่างเราเลือกได้นะคะ    พี่มะกรูดเป็นกำลังใจให้นะ
    ขอให้น้องเมย์เข้มแข็ง     มีหัวใจที่สดใสนะคะ...
    
    .....ที่นี่  "Thaipoem.com"    มีเพื่อน  มีพี่  มีน้อง   และมีกำลังใจ
    พักผ่อนสักพักก็ดีนะ   ให้หัวใจแข็งแรงแล้วค่อยกลับมา    เพื่อตัวเอง
    เขียนเพื่อตัวเอง    พี่มะกรูดมั่นใจ    เพื่อน ๆ  ที่นี่ยังรอน้องเมย์....
    รักษาสุขภาพนะคะ   น้องเมย์....
  • ราชิกา

    4 กุมภาพันธ์ 2550 13:42 น. - comment id 652596

    ...ทุกอย่าง..เกิดขึ้น..ตั้งอยู่..และดับไป...
    ...ไม่มีอะไรแน่นอน..ในชีวิตนี้....
    
    ....โพลารีส...ลองมองย้อนกลับมาที่ตัวเรา...นะจ๊ะ...วิเคราะห์ตัวเราให้ออก....บอกตัวเรา..ให้ได้...ว่า..เราต้องการอะไร?...และเพื่อใคร...
    
    ...ใจเย็นๆ..ใช้สติ..ควบคุมอารมณ์..และมีเหตุผล...เวลา..จะเป็นเครื่องชี้วัด..การตัดสินนใจ...ของเราได้...ก่อนที่เราจะไปรักใคร...เราต้องรักตัวเองก่อนนะคะ...
    
    ...พี่น้อง..เพื่อนกลอนทุกคน..ในไทยโพเอ็ม..พร้อมที่จะให้..กำลังใจ...และเป็น..แรงใจ...ให้น้องโพลาลีส..ก้าวต่อไป...ด้วยใจที่เข้มแข็งและมั่นคง...36.gif44.gif36.gif
  • แม่มดใจร้าย

    4 กุมภาพันธ์ 2550 17:17 น. - comment id 652647

    น้องเมย์คะ พี่แม่มดเองเข้าใจความรู้สึกค่ะ คงไม่มีคำปลอบอะไรมากมาย เพียงแต่อยากบอกว่า ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่ใจของเราเองค่ะ ถ้าใจเราไม่สู้แล้ว ใครละคะจะมาสู้ข้างเรา พี่แม่มดขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
     อย่าทิ้งอย่างร้างอย่าห่างไป
     เพียงแต่ขอให้ไปพักใจให้เข้มแข็ง
     แล้วกลับมาใหม่นะคะ 
     กลับมาพร้อมกำลังใจที่เข้มแข็งค่ะ11.gif
  • เรนเอง..

    4 กุมภาพันธ์ 2550 20:22 น. - comment id 652703

    เรนแวะมาเป็นกำลังใจให้คุณนะคะ..36.gif
    มัยร่า..ต้องเอาความรู้สึกที่มีค่าอันนั้น..
    เก็บสิ่งดีๆที่เราได้รับไว้นะคะ..
      
         เรนว่าพี่เค้าต้องกลับมา..36.gif
    เรนเชื่อมั่นนะคะว่า..
      ความรักไม่ทำร้ายใคร..
          ..
      ม่ายรู้ดิคะ..เก๊าะเรนรู้สึกแบบนั้นจริงๆ..36.gif..
       เรนรักที่นี่..
     เพราะที่นี่ทำให้เรนรู้สึกอบอุ่น..
         ..
     เรนเป็นกำลังใจให้คุณนะคะ..
    36.gif..
  • เก็จฐวา

    4 กุมภาพันธ์ 2550 21:06 น. - comment id 652719

    อย่าเพิ่งไปสิคะ  
    
    อยู่กับเพื่อน ๆ  ก่อน
    
    อยู่คนเดียวมันเหงานะคะ
    
    (อกหักยิ่งเหงา)  11.gif61.gif
  • โพลารีส

    5 กุมภาพันธ์ 2550 17:43 น. - comment id 653065

    วันหลังเราจะแวะมาทักทายทุกคนนะค่ะ
    ขอบคุณทุกๆคนค่ะ แต่เราตัดสินใจแล้ว เรารักเวปนี้มากๆเวปนี้ให้เพื่อน ให้ความรัก  ให้ความสุข แก่เรา ขอบคุณทุกๆคนค่ะ
  • คนที่ชอบเพื่อน

    5 กุมภาพันธ์ 2550 23:10 น. - comment id 653272

    เข้าใจนะว่าความรู้สึกมันเป็นยังไง15.gif15.gif
  • หินสีฟ้า

    13 กุมภาพันธ์ 2550 08:07 น. - comment id 656304

    สวัสดีน่ะโพลารีส เราเพิ่งจะเข้าเวปนี้เป็นครั้งแรกได้อ่านแล้วก็รู้สึกเศร้าไปด้วย แต่เชื่อเถอะว่าเธอเองไม่ได้เป็นคนเดียวที่รู้สึกเช่นนี้ ยังมีอีกหลายต่อหลายคนที่อาจจะเจ็บมากกว่าเธอหลายร้อยเท่า เข้าใจว่าคนๆนั้นคงจะมีความหมายต่อเธอมาก แต่ทำไมล่ะในเมื่อต่างคนก็เคยมีความรู้สึกที่ดีต่อกัน ก็น่าจะจดจำวันนั้นเอาไว้ อย่าให้ความรู้สึกที่ไม่ดีเพียงน้อยนิดมาทำลายจิตใจของเธอเลย
       เราเคยอ่านเรื่องของคนๆนึงในเวปนี่แหละแต่นานแล้วก็ยังจำได้อยู่ เค้าบอกว่า " ในเมื่อเรากล้าที่จะมีความรักก็อย่ากลัวความเจ็บปวด อย่าให้ความรักนั้นมาทำร้ายเราเลยนะ"
        เศร้าได้แต่อย่านานนะ เป็นกำลังใจให้ สู้ ๆ
    41.gif
  • ก่องกิก

    30 มีนาคม 2550 16:24 น. - comment id 678530

    น้องเมล์
    พี่รออยู่ที่นี่นะครับ
    รอจนกว่าเธอจะมาที่นี่
    
    16.gif
  • โพลารีส

    2 เมษายน 2550 01:07 น. - comment id 679115

    ขอโทษนะ ความคิดเห็นข้างบนอ่ะ ใครเหรอ พี่
    ใช่พี่กิตป่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน