เราชอลาทุกๆคนในวันนี้นะ เพราะต่อจากนี้เราคงจะไม่แต่งกลอนอีกแล้ว เพราะ เราได้รู้จักเวปนี้เมื่อปีที่แล้ว เรารู้จักเวปนี้พร้อมกับรู้จักใครคนหนึ่ง เขาคือคนที่เรารัก แต่ต่อจากนี้ไม่มีเขาอีกแล้ว เราจึงขอไม่แต่งกลอนอีก แล้ว ขอขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาอ่านและเยี่ยมชม ขอบคุณ คุณแม่มดใจร้าย คุณแมงกุ๊ดจี่ คุณเพียงพลิ้ว คุณอัสสุ และทุกๆคนนะค่ะ ขอให้ทุกคนประสบความสำเร็จในความรัก อย่าให้เหมือนเราที่ผิดหวังมาโดยตลอด ................................ขอให้ชาวthaipoem ทุกคนโชคดีค่ะ........................
3 กุมภาพันธ์ 2550 12:54 น. - comment id 652336
คุณโพลารีส ไม่ต้องแต่งก็ได้นี่ค่ะ เข้ามาชมผลงานเพื่อนๆก็ได้นี่ ไว้อารมณ์ดีๆเย็นๆอยากมันก็มาต่อกลอนกันก็ได้ อย่าเพิ่งใจร้อนไป กวีอยู่ในเลือด....มิอาจเหือดแห้งได้จากอารมณ์
3 กุมภาพันธ์ 2550 13:14 น. - comment id 652343
น้องเมย์ ไม่มีเขา แต่เราก็อยู่ได้นะคะ พี่กานต์เป็นกำลังใจให้นะคะสาวน้อย สู้ๆนะคะ
3 กุมภาพันธ์ 2550 13:15 น. - comment id 652344
เข้าใจค่ะ แต่เพื่อนเราตอนนี้เจ็บมากๆ เพื่อนเราคงไม่อยากจะเหลืออะไรที่เกี่ยวกับผู้ชายคนนั้นไว้มากกว่า อะไรที่เกี่ยวกับผู้ชายคนนั้นลืมมันไปให้หมด โพลารีสเขาคงต้องการอย่างนั้น แต่เขาคงจะแวะมาอ่านกลอน ขอบคุณคุณ เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย มากๆนะค่ะ
3 กุมภาพันธ์ 2550 13:20 น. - comment id 652347
ทำไม คุณถึงอยู่เพื่อคน ๆ หนึ่ง และทำไม คุณต้องไป ก็เพราะคน ๆ หนึ่ง ทำไม และ ทำไม .. ไม่ทำเพื่อตัวเอง คะ
3 กุมภาพันธ์ 2550 13:24 น. - comment id 652351
รักตัวเองก่อนนะ..แล้วค่อยรักคนอื่น...
3 กุมภาพันธ์ 2550 15:00 น. - comment id 652382
เข้าใจค่ะว่าคนที่อยู่ในห้วงรักที่ช้ำชอกมันทรมานขนาดไหน เพราะเป้เองก็ประสบมาไม่นานนี้...เมื่อเดือน9ที่ผ่านมา.... แต่สุดท้าย...สิ่งที่เขาเหลือไว้คือน้ำตาตลอด3-4เดือนทุกวันทุกคืน.. แต่ตอนนี้ยังนอนกอดตุ๊กตาที่เข่ให้ทุกคืน... เวลาและทัศนคติชีวิตที่มองเห็นคุณค่าในชีวิตและโลกนี้... จะทำให้บาดแผลจางหายไป เพราะตอนนี้เป้ก็ดีกว่าเก่ามาก... ทั้งๆที่เคยคิดว่า...ขาดเขา...แล้วเราละ...จะอยู่ได้ไหม กับการอยู่กันมา5ปีแต่...หลอกลวงมาตลอด.. น้ำตา....และใจรัก....มีคุณค่าเพียงพอแล้วหรือที่จะเสียให้.... มีแค่คุณเท่านั้นจะฉุดตัวเองออกจากบ่อน้ำตาได้..เป็นกำลังใจนะ
3 กุมภาพันธ์ 2550 15:13 น. - comment id 652387
เมื่อเศร้า....ร้องไห้เสียให้พอ.... แล้วยืนหยัด...สลัดทิ้ง... ผู้ชายมีเป็นล้านให้เลือก... บางทีคุณอาจขอบคุณเหตุการณ์ที่ เกิดขึ้นนี้ก็ได้...เมื่อเวลาผ่านไป... ขอเป็นกำลังใจ...
3 กุมภาพันธ์ 2550 15:35 น. - comment id 652395
haipoem เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดแล้วน้อง อย่างน้อยก็ไม่หลอกลวงเราเหมือนใครบ้างคน ถึงแม้ว่าน้องจะรู้จักผ่านจากเขาคนนั้น แต่เมื่อเขาไม่อยู่ ก็ใช่ว่า เพื่อนๆ thaipoem จะทิ้งน้องตามไปด้วยซะที่ไหน จงเก็บเพื่อน ๆ อย่างนี้เถอะ (ถึงแม้จะไม่เห็นหน้าค่าตากันเถอะ) แค่ผู้ชายคนเดียว ช่างมันเถอะน้อง หาใหม่ดี ๆ มีตั้งเยอะ อาจจะมีกว่าคนนี้ก็ได้ เนื้อคู่กันแล้ว ไม่แคล้วกันจ๊ะ.... สู้ สู้ โอ๊ะ กลับคำพูดก็ไม่มีใครว่าหรอก เพื่อน ๆ thaipoem ให้อภัยอยู่แล้ว
3 กุมภาพันธ์ 2550 15:35 น. - comment id 652396
คุณโพลารีสคะเสียดายคนดีๆอย่างคุณมากนะคะ คุณคือจิ๊กซอที่ขาดหายไปทำให้เพื่อนๆชาวไทยโพเอ็มขาดคุณไม่ได้จริงๆค่ะ
3 กุมภาพันธ์ 2550 16:16 น. - comment id 652404
ก็อย่างที่เป้บอก เวลาและทัศนคติชีวิตที่มองเห็นคุณค่าในชีวิตและโลกนี้... จะทำให้บาดแผลจางหายไป คนที่อยู่เวปนี้มานานก็จะเห็นว่าพี่เองก็ไม่ต่างจากเราตอนนี้เท่าไหร่ เพราะพื้นที่ที่นี้มันมีความทรงจำของคนที่รักมากที่สุดหลงเหลืออยู่ จนวันนี้ก็ยังมีอยู่ไม่เคยลืมเลยครั้งที่แวะเข้ามา แต่ว่าเวลาช่วยทำให้พี่ดีขึ้น มันอาจจะเจ็บบ้างที่มาเห็นความทรงจำของเขาที่พี่มีกับที่นี้ แต่มันก็ทำให้ยิ้มได้ในบางทีที่เห็นสิ่งดีดีที่พี่และเขาเคยทำด้วยกัน และพี่พี่ทุกคนพร้อมจะอยู่เป็นเพื่อนและเป็นกำลังใจให้เสมอ พี่ผ่านเวลานั้นมาได้ก็เพราะพี่ ๆ เพื่อน ๆ และ น้อง ๆ ที่อยู่ในบ้านหลังนี้ทั้งนั้น และพี่อยากให้เรารู้ว่าทุกคนเป็นห่วงเรา และพร้อมที่จะอยู่ด้วยเสมอ กับไปพักใจให้สบาย .... พร้อมเมื่อไหร่พี่พี่ยินดีต้อนรับเสมอ จำไว้นะ ....หนึ่งคนทำให้เราเจ็บ .... แต่มีพี่พี่บ้านไทยโพเอ็มรักและห่วงเราอยู่ตรงนี้เสมอ ..... ฉันก็เคยรู้สึกเช่นกัน
3 กุมภาพันธ์ 2550 20:57 น. - comment id 652452
ที่นี่มีพวกเพื่อน พี่ มากมายเป็นห่วงนะคะ..อย่าทิ้ง สิ่งที่เรารักเลยค่ะ..การแต่งกลอนเราก็เหมือนระบาย ความรู้สึกต่างๆออกมาจากใจ..นะคะ..
3 กุมภาพันธ์ 2550 21:23 น. - comment id 652464
เจนเชื่อนะว่าคุณโพรารีสยังไม่ได้หายไปไหนหรอก (เพราะความเป็นกวีในสายเลือดนั่นหล่ะ) แต่ยังงัยก้ออย่าท้อแท้นะจ๊ะ ที่นี่ก้อมีเพื่อนๆมากมาย หากเหงาก้อเข้ามาทักทายกันได้จ้า..... คนเราก้อมีหลายประเภทแตกต่างกัน....แต่ไม่ว่าใครก้อตามก้อเปลี่ยนแปลงตัวเราไม่ได้หรอกนะจ๊ะ....ต่อจากนี้ไปก้อรักตัวเองให้มากๆหล่ะ อ่อ พ่อกะแม่ด้วยนะ
3 กุมภาพันธ์ 2550 21:48 น. - comment id 652469
นัสว่า..เว็บนี้มีอะไรดีๆมากกว่านั้นนะคะ เป็นสมาชิกที่นี่มาเข้าปีที่4แล้ว ได้เพื่อนแท้มากมาย... เข้าใจค่ะว่าตอนนี้อะไรหลายๆอย่างอาจทำให้อยากจะลืม.. เวลาจะทำให้เราหายดีเองค่ะ ^__^ แล้วถ้าได้ยาดีๆอย่างเวลาแล้ว เขเมแข็งขึ้นแล้ว ยินดีต้อนรับกลับบ้านอีกครั้นะคะ ขอบคุณเจ้าของเว็บนี้ พี่ปีกฟ้า.. เว็บนี้มีอะไรดีที่มากยิ่งกว่าบทกลอนจริงๆค่ะ ^__^
3 กุมภาพันธ์ 2550 21:51 น. - comment id 652471
http://www.bangkokcity.com/2003/service/board/detail.php?home=musicsmall&boid=37387 ไม่มีคำปลอบ...เอาเพลงไปฟังแก้เหงาแระกันเนาะ***โพลารีส***
4 กุมภาพันธ์ 2550 09:37 น. - comment id 652569
ขอให้เธอกลับมาอีกครั้ง และครั้งนี้เธอจะเขียน เพื่อตัวเธอเอง... :)
4 กุมภาพันธ์ 2550 10:34 น. - comment id 652582
ระบายมันออกมาเถอะ อักษร..ช่วยคุณได้ ทุกอย่างจะเลือนหาย ไปกับเวลา
4 กุมภาพันธ์ 2550 13:13 น. - comment id 652590
สวัสดีค่ะ น้องเมย์ (โพลารีส) ....การรักใครสักคนเป็นเรื่องที่น่ายินดีนะคะ อย่างน้อยเราก็ได้รักคน คนหนึ่ง การรักใครสักคนนับว่าเป็นวาสนา มีพี่คนหนึ่งเขาเคยพูดให้ได้ยินบ่อย ๆ แต่ในเมื่อรักเราคนอื่นแล้ว และรักคนอื่นได้ ทำไม? เราไม่รักตัวเองบ้างคะ ....มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นในบ้านเรือนไทยหลังนี้... หลายต่อหลายครั้งที่พี่เหนื่อยและท้อ ก็เข้ามาที่นี่ เพราะที่นี่มีเพื่อน และคนที่เรารู้สึกดีด้วย โดยไม่มีเงื่อนไขว่าเป็นชายหรือหญิง... ....พี่มะกรูดก็รู้จักเว็ปนี้พร้อมกับรู้จักใครคนหนึ่ง... เขาคนนั้นก็ทำให้รู้สึกไม่ดีเหมือนกัน แต่เราอยู่ได้ด้วยตัวเองนะ ไม่ใช่เพราะเขา ทุกอย่างเราเลือกได้นะคะ พี่มะกรูดเป็นกำลังใจให้นะ ขอให้น้องเมย์เข้มแข็ง มีหัวใจที่สดใสนะคะ... .....ที่นี่ "Thaipoem.com" มีเพื่อน มีพี่ มีน้อง และมีกำลังใจ พักผ่อนสักพักก็ดีนะ ให้หัวใจแข็งแรงแล้วค่อยกลับมา เพื่อตัวเอง เขียนเพื่อตัวเอง พี่มะกรูดมั่นใจ เพื่อน ๆ ที่นี่ยังรอน้องเมย์.... รักษาสุขภาพนะคะ น้องเมย์....
4 กุมภาพันธ์ 2550 13:42 น. - comment id 652596
...ทุกอย่าง..เกิดขึ้น..ตั้งอยู่..และดับไป... ...ไม่มีอะไรแน่นอน..ในชีวิตนี้.... ....โพลารีส...ลองมองย้อนกลับมาที่ตัวเรา...นะจ๊ะ...วิเคราะห์ตัวเราให้ออก....บอกตัวเรา..ให้ได้...ว่า..เราต้องการอะไร?...และเพื่อใคร... ...ใจเย็นๆ..ใช้สติ..ควบคุมอารมณ์..และมีเหตุผล...เวลา..จะเป็นเครื่องชี้วัด..การตัดสินนใจ...ของเราได้...ก่อนที่เราจะไปรักใคร...เราต้องรักตัวเองก่อนนะคะ... ...พี่น้อง..เพื่อนกลอนทุกคน..ในไทยโพเอ็ม..พร้อมที่จะให้..กำลังใจ...และเป็น..แรงใจ...ให้น้องโพลาลีส..ก้าวต่อไป...ด้วยใจที่เข้มแข็งและมั่นคง...
4 กุมภาพันธ์ 2550 17:17 น. - comment id 652647
น้องเมย์คะ พี่แม่มดเองเข้าใจความรู้สึกค่ะ คงไม่มีคำปลอบอะไรมากมาย เพียงแต่อยากบอกว่า ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่ใจของเราเองค่ะ ถ้าใจเราไม่สู้แล้ว ใครละคะจะมาสู้ข้างเรา พี่แม่มดขอเป็นกำลังใจให้นะคะ อย่าทิ้งอย่างร้างอย่าห่างไป เพียงแต่ขอให้ไปพักใจให้เข้มแข็ง แล้วกลับมาใหม่นะคะ กลับมาพร้อมกำลังใจที่เข้มแข็งค่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2550 20:22 น. - comment id 652703
เรนแวะมาเป็นกำลังใจให้คุณนะคะ.. มัยร่า..ต้องเอาความรู้สึกที่มีค่าอันนั้น.. เก็บสิ่งดีๆที่เราได้รับไว้นะคะ.. เรนว่าพี่เค้าต้องกลับมา.. เรนเชื่อมั่นนะคะว่า.. ความรักไม่ทำร้ายใคร.. .. ม่ายรู้ดิคะ..เก๊าะเรนรู้สึกแบบนั้นจริงๆ.... เรนรักที่นี่.. เพราะที่นี่ทำให้เรนรู้สึกอบอุ่น.. .. เรนเป็นกำลังใจให้คุณนะคะ.. ..
4 กุมภาพันธ์ 2550 21:06 น. - comment id 652719
อย่าเพิ่งไปสิคะ อยู่กับเพื่อน ๆ ก่อน อยู่คนเดียวมันเหงานะคะ (อกหักยิ่งเหงา)
5 กุมภาพันธ์ 2550 17:43 น. - comment id 653065
วันหลังเราจะแวะมาทักทายทุกคนนะค่ะ ขอบคุณทุกๆคนค่ะ แต่เราตัดสินใจแล้ว เรารักเวปนี้มากๆเวปนี้ให้เพื่อน ให้ความรัก ให้ความสุข แก่เรา ขอบคุณทุกๆคนค่ะ
5 กุมภาพันธ์ 2550 23:10 น. - comment id 653272
เข้าใจนะว่าความรู้สึกมันเป็นยังไง
13 กุมภาพันธ์ 2550 08:07 น. - comment id 656304
สวัสดีน่ะโพลารีส เราเพิ่งจะเข้าเวปนี้เป็นครั้งแรกได้อ่านแล้วก็รู้สึกเศร้าไปด้วย แต่เชื่อเถอะว่าเธอเองไม่ได้เป็นคนเดียวที่รู้สึกเช่นนี้ ยังมีอีกหลายต่อหลายคนที่อาจจะเจ็บมากกว่าเธอหลายร้อยเท่า เข้าใจว่าคนๆนั้นคงจะมีความหมายต่อเธอมาก แต่ทำไมล่ะในเมื่อต่างคนก็เคยมีความรู้สึกที่ดีต่อกัน ก็น่าจะจดจำวันนั้นเอาไว้ อย่าให้ความรู้สึกที่ไม่ดีเพียงน้อยนิดมาทำลายจิตใจของเธอเลย เราเคยอ่านเรื่องของคนๆนึงในเวปนี่แหละแต่นานแล้วก็ยังจำได้อยู่ เค้าบอกว่า " ในเมื่อเรากล้าที่จะมีความรักก็อย่ากลัวความเจ็บปวด อย่าให้ความรักนั้นมาทำร้ายเราเลยนะ" เศร้าได้แต่อย่านานนะ เป็นกำลังใจให้ สู้ ๆ
30 มีนาคม 2550 16:24 น. - comment id 678530
น้องเมล์ พี่รออยู่ที่นี่นะครับ รอจนกว่าเธอจะมาที่นี่
2 เมษายน 2550 01:07 น. - comment id 679115
ขอโทษนะ ความคิดเห็นข้างบนอ่ะ ใครเหรอ พี่ ใช่พี่กิตป่ะ