แม่พิมพ์คนนั้น

มนต์กวี


แม่พิมพ์เอยเจ้าเคยเป็นเบ้าหลอม
เป็นสีย้อมผ้าขาวให้สดใส
เป็นเรือจ้างส่งคนขี้นฝั่งใจ
เป็นหลักชัยแบบอย่างทางก้าวเดิน
บ้านอยู่เหนือทุ่มใจไปช่วยใต้
ปันน้ำใจให้คนยามขาดเขิน
อุปสรรคมากน้อยคอยเผชิญ
ร่วมสรรเสริญครูจูหลิงด้วยจริงใจ
ครูปูทางสร้างศิษย์สู่ฝั่งฝัน
ครูผลักดันเพื่อมีวันฟ้าใส
ศิลปะสร้างศิลป์บนถิ่นไทย
สู่แดนใต้งดงามตามรอยครู
วาสนาครูมาเพียงเท่านี้
อย่าร้องให้นะคนดีอย่าหดหู่
จากไปแล้วเหลือความดีไว้ให้ดู
ขอเชิดชูครูจูหลิงยอดหญิงไทย
				
comments powered by Disqus
  • เฌอมาลย์

    10 มกราคม 2550 09:52 น. - comment id 644938

    ขอร่วมไว้อาลัยแด่แม่พิมพ์ของชาติ...ครูจูหลิงค่ะ36.gif
  • เพียงพลิ้ว

    10 มกราคม 2550 10:56 น. - comment id 644953

    ร่วมอาลัยคุณครูจูหลิงด้วยคนค่ะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • ชมพูภูคา

    10 มกราคม 2550 13:57 น. - comment id 644997

    ความจริงที่เราไม่อาจปฏิเสธได้
    
    ควันปืนคละคลุ้งบนทุกเส้นทางย่างก้าว
    
    รับรู้ก้อสะเทือนใจเหลือเกิน
    
    เมื่อคืนดูรายการทีวีช่อง 9
    
    ทหารพรานชุดหนึ่งได้นำนักข่าวเข้าไป
    
    ที่ฐาน  เพื่อรับทราบสถานการณ์ความเป็นจริง
    
    ไม่น่าเชื่อเลยค่ะ  ว่านี่คือ  เขตแดนประเทศไทย
    
      38.gif38.gif38.gif38.gif38.gif38.gif38.gif
  • กุหลาบขาว

    10 มกราคม 2550 14:15 น. - comment id 645001

    มาร่วมอาลัยแด่ครูจูหลิงด้วยคนค่ะ...36.gif
  • สาวภูไท

    10 มกราคม 2550 16:59 น. - comment id 645035

    ร่วมไว้อาลัย   แด่ครูจูหลิง...36.gif
  • กันเอง

    11 มกราคม 2550 10:59 น. - comment id 645182

    ครูจูหลิงยิ่งใหญ่กว่าใครคิด
    ครูจูหลิงคือเลือดเนื้อและเชื้อไข
    ครูจูหลิงคือคนของครูไทย
    ครูจูหลิงยิ่งใหญ่ในแผ่นดิน
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    11 มกราคม 2550 13:48 น. - comment id 645211

    สูรย์ดับลับเลื่อนห้วง.....................เวหา
    เดือนแจ่มแกมดารา....................แต่งแต้ม
    วันคืนชื่นงามตา..........................หมุนเปลี่ยน
    ท่ามหมู่โกสุมแย้ม......................ประดับหล้าแดนดินฯ
    
    ประทีปงามหนึ่งนั้น......................เคยฉาย
    สาดส่องเด็กเด็กราย....................รอบข้าง
    ถึงคราร่างวางวาย........................ลับล่วง ชีพเอย
    พ่อแม่แลเปลี่ยวร้าง.....................ขาดเจ้าเคียงใจฯ
    
    งามใดในภพนี้.............................เสมอเหมือน
    เจ้าดั่งดุจดวงเดือน......................ส่องหล้า
    ถึงกายร่างลบเลือน.......................สลายดับ วิญญาน
    ครูอยู่เทียมเทียบฟ้า....................บ่สิ้นเลือนสูญฯ
    
    หลับเถิดลูกพ่อเจ้า.......................เม็งราย
    จงหลับให้สบาย...........................เถิดเจ้า
    แมนสรวงช่วงโชติพราย...............สถิตย์อยู่ คู่เอย 
    ลูกศิษย์จักเพียรเฝ้า.....................นบน้อมคำครูฯ
    
    มาทักทายครับสหาย
  • -:-` นางฟ้า...แสนซน -:-`

    11 มกราคม 2550 18:47 น. - comment id 645367

    2crmxx1.jpg
  • ครูในเมือง

    8 เมษายน 2550 18:16 น. - comment id 681608

    คิดถึงเธอทีไรร้องไห้อีกแล้วเรา

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน