แด่คุณครูผู้เสียสละเพื่อประเทศ ทั่วคามเขตแดนไทยครูไปถึง ถิ่นกันดารแค่ไหนไม่คำนึง เปรียบประหนึ่งแสงโสมโคมส่องทาง ครูเหน็ดเหนื่อยกายใจใครรู้เห็น ทุกข์ลำเค็ญลำบากสู้ถากถาง สั่งสอนศิษย์ให้วิชามิเว้นวาง กุศลสร้างศิษย์ดีเพราะมีครู พระคุณนี้ยิ่งใหญ่หาใดเปรียบ สร้างระเบียบเกณฑ์กฏบทเรียนรู้ พระคุณที่สามล้ำเลิศควรเชิดชู น้อมกตัญญูบูชาครูอาจารย์ มาวันนี้แสงสิ้นชีวินดับ ครูลาลับชีวันชั่วกัลปาวสาน ขอคุณครูสถิตแคว้นแดนพิมาน น้อมสักการส่งครูสู่สุคติเทอญ ร่วมไว้อาลัยแด่คุณครูจูหลิง ปงกันมูล ผู้ช่วยครูโรงเรียนบ้านกูจิงลือปะ อ.ระแงะ จ.นราธิวาส
9 มกราคม 2550 23:37 น. - comment id 644889
มาขอไว้อาลัยด้วยคนจ้ะ....
10 มกราคม 2550 08:06 น. - comment id 644922
ร่วมอาลัยด้วยคนนะคะ
10 มกราคม 2550 09:03 น. - comment id 644932
ร่วมไว้อาลัยด้วยค่ะ
10 มกราคม 2550 10:02 น. - comment id 644943
หลับลงตรงฟากฟ้า ชีวาอย่าหวั่นไหว ทำดีล้นท่วมใจ ส่งให้สู่ทิพย์วิมาน
10 มกราคม 2550 11:18 น. - comment id 644959
หลับให้สบายนะค่ะ คุณครูผู้เป็นแสงเทียนของเด็ก ๆ
10 มกราคม 2550 11:52 น. - comment id 644971
ขอร่วมไว้อาลัยคุณครูจูหลิงด้วยจ๊ะ ขอให้ดวงวิญญาไปสู่สุคติภพด้วยเทอญ
10 มกราคม 2550 12:31 น. - comment id 644978
ขอคุณครูสถิตแคว้นแดนพิมาน น้อมสักการส่งครูสู่สุคติเทอญ
10 มกราคม 2550 13:43 น. - comment id 644994
เธอคือดวงแก้วของเด็กน้อย สองมือคอยเติมฝันวันฟ้าใส กล่อมเกลาเยาวชนชนชาติไทย สิ้นแล้วไซร้แก้วใจตลอดกาล
10 มกราคม 2550 17:03 น. - comment id 645038
ร่วมไว้อาลัย.... หลับให้สบายนะคะ ครูจูหลิง
11 มกราคม 2550 13:54 น. - comment id 645213
สูรย์ดับลับเลื่อนห้วง.....................เวหา เดือนแจ่มแกมดารา....................แต่งแต้ม วันคืนชื่นงามตา..........................หมุนเปลี่ยน ท่ามหมู่โกสุมแย้ม......................ประดับหล้าแดนดินฯ ประทีปงามหนึ่งนั้น......................เคยฉาย สาดส่องเด็กเด็กราย....................รอบข้าง ถึงคราร่างวางวาย........................ลับล่วง ชีพเอย พ่อแม่แลเปลี่ยวร้าง.....................ขาดเจ้าเคียงใจฯ งามใดในภพนี้.............................เสมอเหมือน เจ้าดั่งดุจดวงเดือน......................ส่องหล้า ถึงกายร่างลบเลือน.......................สลายดับ วิญญาน ครูอยู่เทียมเทียบฟ้า....................บ่สิ้นเลือนสูญฯ หลับเถิดลูกพ่อเจ้า.......................เม็งราย จงหลับให้สบาย...........................เถิดเจ้า แมนสรวงช่วงโชติพราย...............สถิตย์อยู่ คู่เอย ลูกศิษย์จักเพียรเฝ้า.....................นบน้อมคำครูฯ
11 มกราคม 2550 20:29 น. - comment id 645390
พี่กุหลาบขาว พี่กานต์ คุณไรไก่ คุณคอนพูทน คุณรี พี่เบรฟ คุณก้าว..ที่กล้า คุณชมพูภูคา สาวภูไท คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ ขอบคุณค่ะที่มาร่วมไว้อาลัยให้คุณครูจูหลิงดั่งเปลวเทียนลาลับดับสลาย แสงกำจายพลันมืดมนหม่นหมองสี สิ่งที่เหลือฝากนามคือความดี จารึกที่จิตใจไทยทุกคน
14 มกราคม 2550 21:43 น. - comment id 646162
อาลัยรัก ครูจูหลิง ครูหญิง ผู้มีอุดมการณ์ และคุณครูทุกท่านที่เสียสละชีวิตในการทำหน้าที่ครู --------------- เสียดายบุคลากร เสียดายโอกาส เสียดายเวลา ------ ไม้นวมไม่ได้ผล ขนไม้แข็งไปถล่มมันเลย ฆ่ามันให้หมด ไล่มันหนีจากแผ่นดินไทย แต่ก่อนสมัยก่อน คิดแบบนี้ ------- แต่หลังจากได้ฟังพระราชดำรัสของพ่อ เข้าใจ เข้าถึง และพัฒนา ความคิดในอดีตก็เปลี่ยน พยายามเปิดใจ เอาใจช่วย เอาใจเขามาใส่ใจเรา ให้กำลังใจผู้ปฏิบัติหน้าที่ด้วยความสุจริตใจ หวังว่าในไม่ช้า เราซึ่งเป็นคนไทยด้วยกัน จะอยู่ร่วมกันอย่างเข้าใจ มีความปราถนาดีและเอื้ออาทรต่อกัน ------------- ขอดวงวิญญาณคุณครูทุกท่าน โปรดได้รับรู้ความรัก และความอาลัยของผู้อยู่เบื้องหลัง
15 มกราคม 2550 07:15 น. - comment id 646234
คุณ รปภ คะ ขอบคุณค่ะที่มาร่วมไว้อาลัยให้ครูจูหลิง เพลงครูจูหลิง โดย วง "ดีฆอลาฆู" แม่ดอกเอื้องเมืองเหนือ เจ้าไปเอื้อเฟื้อถึงแคว้นแดนใต้ อุดมการณ์เปี่ยมล้นหัวใจ ด้วยศรัทธาในอาชีพครู ภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่ เป็นครูผู้ให้ในองค์ความรู้ เด็กน้อยจะได้มีครู ได้เรียนได้รู้ได้รับการศึกษา ได้พัฒนาเยาวชนไทย สังคมไทยจะได้พัฒนา จรจากบ้านเกิดเมืองนอน ไปเป็นครูสอนเด็กในเมืองไกล กูจิงลือปะแห่งนราเมืองใต้ มีข่าวร้ายๆ เธอไม่เคยหวั่นเกรง ภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่ ณ ชายแดนไทยเด็กได้ความรู้ แต่เขากลับรุมทำร้ายคุณครู ครูผู้ศรัทธาในความดีงาม โปรดตอบคำถามทำร้ายครูทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำร้ายคุณครู สงสารคุณครูจูหลิง แม่เรือจ้างหญิงมาถูกรุมทำร้าย ปวดร้าวทั้งใจและกาย ถูกคนใจร้ายมาทำร้ายย่ำยี ตอกย้ำถึงความโง่เขลา เธอถูกพวกเขากระทำต่ำช้าสิ้นดี กูจิงลือปะแห่งนราธานี เกิดเรื่องบัดสีไม่มีศีลธรรม เรื่องราวแห่งความโฉดเขลา เป็นความปวดร้าวของสังคมไทย กูจิงลือปะสะท้อนปัญหาทางใต้ ใครจะแก้ไขใครจะเยียวยา สถานการณ์ทางใต้เลวร้ายเรื่อยมา เมื่อไหร่ปัญหาจะหมดสิ้นไป กี่ดอกไม้หล่นร่วงโรยรา โอ้กี่ดอกไม้หล่นร่วงโรยรา ยังปรารถนาสู่สันติธรรม โอ้สันติธรรมค้ำจุนโลกา ฉันปรารถนา...สู่สันติธรรม ................................................. สัตว์ตายยังได้เขา-หนัง สิ่งที่คนเราจะฝากให้โลกไว้ได้ก็คือความดีเท่านั้น รู้จักรักและให้อภัยกันคือสิ่งที่ประเสริฐสุดของมนุษย์เรา ขอให้สันติและความสงบคืนสู่ประเทศไทยและโลกเราด้วยเทอญ *พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง โททนต์เสน่งคง สำคัญหมายในกายมี นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์ สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา *จาก กฤษณาสอนน้องคำฉันท์ พระนิพนธ์ในสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมสมเด็จ พระปรมานุชิตชิโนรส
14 กุมภาพันธ์ 2553 13:31 น. - comment id 1099595
คนทำไม่ต้องไม่ตายดีแน่ สาธุ
14 กุมภาพันธ์ 2553 13:33 น. - comment id 1099597
เร็วมาก มันต้องไม่ตายดีเเน่ ขอให้ครูสถิตสู้สววรค์ชั้นฟ้า