เกิดแล้วแก่เจ็บตายเป็นวัฏฏะ เป็นสาระที่คนควรรับรู้ เจ้าเกิดมาดูโลกอย่างพร่างพรู เจ้ารับรู้ผลกรรมที่ทำไป ณ วันที่เจ้าเกิดรู้มั้ยเล่า เจ้าได้เอาอะไรมาหรือไม่ สิ่งติดตัวเจ้านั้นมีอะไร บอกได้มั้ยว่าเจ้าเอาไรมา ณ วันที่เจ้าตายรู้ไว้เถิด สิ่งที่เกิดตอนตายนั่นแหละหนา เพี่ยงแค่โลงสี่เหลี่ยมนั่นแหละนา ที่จะพาตัวเจ้าใส่เข้าไป
แม่มดใจร้าย 6 ธ.ค. 2549 08:22 น. - ID 95886 
1506
4
0
6 ธันวาคม 2549 08:41 น. - comment id 633861
มาคารวะจ้า ตอนนี้ปลงอยู่ค่ะ เพราะเกิดมาใช้กรรมที่ทำก่อ เพราะเกิดมาเพื่อรู้เพียงพอในสิ่งไหน เพราะไม่รู้จะตายดับในวันใด เพราะไม่อาจยึดติดได้ให้ปล่อยวาง ................. ที่ผ่านมา กับสิ่งที่ผ่านไป ก้อรู้สึกเข้าใจกับชีวิตบ้างแล้วค่ะ แม้อาจจะไม่มากมายแต่ก้อพอรู้ว่าทุกสิ่งล้วนว่างเปล่าค่ะ ไม่มีสิ่งใดที่น่ายึดถือเอาไว้ได้เลย.....ตอนนี้เลยไม่รู้สึกอะไรกับสิ่งที่เข้ามาสักเท่าไรค่ะ แค่ได้อยู่เพื่ออะไรที่ดีดีให้กับตัวเองแล้วก็พ่อแม่ก้อพอแระ.......รู้สึกนิ่งจังค่ะ ขอบคุณหนังสือแก่นพุทธศาสตร์ที่ทำให้เข้าใจตัวเองและผู้อื่นมากขึ้น......อโหสิกรรมให้กับทุกสิ่งทุกอย่าง กับทุกคนที่ทำให้เจ็บข้ำใจ.....
6 ธันวาคม 2549 08:49 น. - comment id 633865
แวะเอาดอกไม้มาฝากพี่สาวแทนความคิดถึงค่ะ......
เกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องจริงของชีวิตค่ะ... จะเกิดอะไรขึ้นในวันพรุ่งนี้ไม่มีใครรู้ ฉะนั้นเราควรทำวันนี้ให้ดีที่สุดค่ะ....
6 ธันวาคม 2549 09:29 น. - comment id 633872
อันเกิดแก่ เจ็บตาย มิวายพบ ต้องประสพ กับตน ทุกคนหนอ โลภโกรธหลง คงอยู่ ไม่รู้พอ เกิดแล้วรอ ความตาย หรือไรกัน
6 ธันวาคม 2549 09:42 น. - comment id 633876
ตาแล้วเป็นไงน้า อยากลองตายดูบ้างจังอยากลองตายใจ
ดูบ้างจัง ป็นยังไง
6 ธันวาคม 2549 10:54 น. - comment id 633890
ยังไม่แก่เจ็บตายใยปลงละ เรื่องวัฎฎะโลงผีหนีสงสาร อย่าตีตนก่อนไข้ไปก่อนกาล หน้ายังหวานตึงเต่งอย่าเร่งตาย เสียดายนักหากรีบปลง
6 ธันวาคม 2549 10:54 น. - comment id 633891
คุณพี่แม่มดเปลี้ยนไป่ สงสัยคุณพี่แม่มดเข้าวัดเข้าวาปะเนี้ย กลับตัวกลับใจเป็นคนดี หนูศรรกขออนุโมทนาด้วยละกัน หุ หุ หุ
6 ธันวาคม 2549 13:36 น. - comment id 633929
สายธารธรรม นำใจ ให้ใฝ่คิด อย่ายึดติด ละโมบ โลภโกรธหลง ได้ฟังคำ ทำใจ ให้ปลดปลง ชีวิตคง ไม่ค้ำหนา ชั่วฟ้าดิน
6 ธันวาคม 2549 13:53 น. - comment id 633936
บ้านน้องเฌอ อยู่ตรงข้ามกับวัดค่ะ และข้างบ้านน้องเฌอ เขาก็ขายโลง น้องเฌอ เห็นจนชินตากับความเป็นความตายอยู่แค่ปลายจมูกเอง จริงเปล่าคะ เกิดเป็นคนเวียนว่ายในสงสาร ลุล่วงกาลสังขารพาลเสื่อมสูญ เกิดแก่เจ็บแล้วตายคลายอาดูร ที่ค้ำคูณเหลือไว้ไซร้รอยกรรม
6 ธันวาคม 2549 15:23 น. - comment id 633962
เริ่มปลงแล้วเหรอเพื่อน...ไปบวชชีกันดีกว่าเรา...
6 ธันวาคม 2549 17:52 น. - comment id 634005
เรื่องธรรมดาเนอะ มีพบแล้วก็ต้องจาก ปลงๆแล้วเหรอค่ะ ^^
6 ธันวาคม 2549 18:42 น. - comment id 634009
คุณเจน_จัดให้ แม่มดเองก็เห็นมาเยอะแล้วค่ะ ไม่ว่าจะเป็นการจากเป็นหรือว่าจากตาย ทำใจได้เท่าที่มนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งจะทำได้ค่ะคุณตะวันจะลับขอบฟ้า ยังไม่ได้ปลงค่ะ
6 ธันวาคม 2549 20:27 น. - comment id 634039
ถ้าให้ปลงคงวางกลางตักน้อง เรื่องโรงทองไม่จองจับเงินเป็นหมัน กลัวน้องน้องรัองไห้เสียดายกัน ดอกไม้จันทน์ฉันไม่ชอบอย่ามอบเลย
6 ธันวาคม 2549 20:30 น. - comment id 634042
คุณชัยชนะ จะปลงใจวางตักใครหรือนั่น วางตักฉันนั้นคงวางไม่ได้ มีเจ้าของวางแล้วเดี๋ยววางวาย เจ้าของกายเขาหวงอย่างมากเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
