เมื่อแผ่นดินสิ้นน้ำยามฝนแล้ง ก็เหือดแห้งระแหงดินเพราะสิ้นฝน แผ่นดินแยกแตกระแหงแบ่งชั้นชน ทิ้งพืชผลให้ล้มตายดั่งไฟลาม เมื่อฟ้าฝนหล่นรินสู่ถิ่นหล้า พสุธาได้รับฝนอย่างล้นหลาม ดินเคยแยกแตกระแหงเคยแบ่งนาม ถูกฝนลามให้หลอมรวมร่วมเป็นดิน เราก็ดั่งก้อนดินบนถิ่นนี้ ที่หลอมรวมร่วมชีวีมิมีสิ้น เป็นผืนแผ่นแดนสยามนามแผ่นดิน ทอดชีวิตเป็นลาดพระบาทองค์กษัตรา มีพระเจ้าแผ่นดินปิ่นประเทศ ดั่งบิตุเรศแห่งแผ่นดินปิ่นเกศา มีพระบรมมหาราชวงศ์องจักรา ดั่งฉัตราป้องแผ่นดินให้ถิ่นไทย แต่แผ่นดินถิ่นไทยในยามนี้ หาหลอมรวมร่วมชีวีดังนี้ไม่ ด้วยก้อนดินแห่งไพร่ฟ้าประชาไทย มาผิดใจแบ่งแยกแตกเป็นจุณ ดินก้อนนี้ว่าตนถูกเชื่อลูกฉัน ดินก้อนนั้นว่าตนเก่งให้เร่งหนุน ดินก้อนโน้นว่าตนแน่ไม่แพ้บุญ แผ่นดินไทยกลายเป็นจุณจนขุ่นใจ น้ำพระทัยแห่งพ่อหลวงลงล่วงหล้า สู่ดินป่าที่แตกแหง ณ แห่งไหน หาหลอมรวมร่วมเป็นทางแต่อย่างใด จนพ่อต้องทุกพระทัยไม่เว้นวัน แด่ก้อนดินถิ่นไทยในยามนี้ ควรหรือที่ให้พระองค์ทรงโศกศัลย์ จงมาร่วมรวมเป็นดินถิ่นไทยธรรม์ เป็นของขวัญถวายพระองค์ ขอจงทรงพระเจริญ ด้วยเกล้าด้อยกระหม่อมขอเดชะ
4 ธันวาคม 2549 22:59 น. - comment id 633674
ความหมายดี นะน้องชาย ยังอยู่สารคามหรือว่าเรียนจบแล้ว?
4 ธันวาคม 2549 23:36 น. - comment id 633680
คับผม มาเมนต์ตามสัญญา
5 ธันวาคม 2549 07:16 น. - comment id 633701
ดีมาก ค่ะอยากให้เด็กไทยหันมาใช้ภาษาไทยดี ๆ แบบนี้มาก ๆ
5 ธันวาคม 2549 07:24 น. - comment id 633702
แผ่นดินทอง แผ่นดินธรรม ดำรงศรี ด้วยบารมี พ่อหลวง ห่วงรักษา ร่วมรักษ์ป่า รักษ์น้ำ นำประชา เป็นบุญญา เหลือล้น ของชนไทย
5 ธันวาคม 2549 12:10 น. - comment id 633723
5 ธันวาคม 2549 13:35 น. - comment id 633750
ขอสำนึกด้วยคนครับผม
5 ธันวาคม 2549 15:43 น. - comment id 633765
แต่งได้ไงท่านพี่ นับถือ
5 ธันวาคม 2549 17:13 น. - comment id 633770
"หากจะหาของขวัญให้พ่อสักกล่อง เราทั้งผองจะพร้อมกันได้ไหม ร่วมกันเป็นดินเดียวให้พ่อได้สุขใจ ไม่ต้องเหนื่อยเกินไปอย่างที่เป็นมา" ........ขอเป็นดังก้อนดินก้อนเล็กๆ ที่พร้อมจะทำดีให้พ่อได้สุขใจ ขอใช้มือน้อยๆที่พ่อให้ ทำดีทำดี..........
5 ธันวาคม 2549 21:00 น. - comment id 633803
.... เป็นบทกลอนที่สื่อได้งดงามจริงๆ..ด้วยดิคะ..
12 ธันวาคม 2549 11:51 น. - comment id 635282
ดีมากครับ