กราบเท้าท่านบิดาที่น่ารัก คงนานนักที่ลูกไกลไม่เจอหน้า จนวันนี้มิอาจห้ามน้ำในตา หลั่งรินมาเป็นภาษาของหัวใจ อยู่ห่างไกลเป็นอย่างไรบ้าง คงอ้างว้างไม่มีใครอยู่เคียงใกล้ ลูกไม่ดีเพราะวันนี้ตัวอยู่ไกล ทำได้เพียงส่งหัวใจไปดูแล สำนึกในพระคุณของคุณพ่อ ท่านคงรอให้ลูกกลับบ้านเป็นแน่ ด้วยความจำเป็นลูกไม่อาจดูแล มีเพียงรักแท้ที่มอบให้ไว้ก่อนมา หนาวแล้วพ่อคงหนาวทั้งกายจิต ลูกครุ่นคิดชื้อผ้าห่มรับลมฟ้า หวังว่าพ่อคงไม่ทุกข์ทนกายา ยามไกลตาส่งให้พ่อรับอุ่นไอ ด้วยรักและเป็นห่วงคุณพ่อ ลูกจะรอวันที่ลูกอยู่เคียงใกล้ แม้ว่าวันนี้ลูกจะอยู่ไกล แต่ลูกห่วงใยพ่อทุกวัน ด้วยสัญญา..ว่าจะรักพ่อ..ตลอดไป ด้วยความเคารพอย่างสูง ลูกรัก
28 พฤศจิกายน 2549 14:28 น. - comment id 631756
น่ารักครับ
28 พฤศจิกายน 2549 16:00 น. - comment id 631805
น่ารักมากค่ะจดหมาย พี่กานต์จะลองไปเขียนถึงท่านบ้างค่ะ
28 พฤศจิกายน 2549 19:46 น. - comment id 631891
ใช้คำง่าย ๆ แต่มีความหมายดีนะครับ อ่านแล้วดูอบอุ่นดี แวะมาผ่านผ่านมาชื่นชมครับ
28 พฤศจิกายน 2549 22:54 น. - comment id 631972
รักเหมือนกันเด้อ บิดาที่น่ารัก ชอบคำนี้จัง
29 พฤศจิกายน 2549 16:53 น. - comment id 632246
รอคนกราบแทบเท้าที่แสนรัก หวั่นใจนักลูกไกลใคร่เจอหน้า รอถึงวันสุดหักห้ามน้ำในตา รอลูกมาสื่อภาษาสองหัวใจ ถึงอยู่ไกลจะอย่างไรใครรู้บ้าง แม้อ้างว้างขาดคนอยู่เคียงใกล้ ลูกคนดีทำหน้าที่นี้เข้าใจ แม้อยู่ไกลใจข้ามฟ้ามาดูแล ปลื้มในจิตเจ้าคิดถึงพระคุณพ่อ ตั้งตารอวันลูกกลับประสาแก่ ไม่เป็นไรลูกไม่อาจดูแล แค่รักแท้ที่มอบให้ใยนำพา หนาวผิวกายใช่หนาวภายในจิต หนาวชีวิตจิตห่มได้ใยจักหา พ่อจะมอบไออุ่นแห่งกายา รอเจ้ามารับมอบตอบแทนคืน รอด้วยจิตแสนรักสมัครมั่น รอคืนวันลูกเคียงใกล้ใจม่วนชื่น เฝ้าเร่งเดือนเร่งวันและเร่งคืน มิอาจฝืนความรู้สึกลึกในใจ ลูกทุกคน ... เป็นคนดีที่สุด ... สำหรับพ่อเสมอ
29 พฤศจิกายน 2549 19:41 น. - comment id 632288
เพราะมากๆคะซึ้งด้วย