ทะลึ่งตื่นนอนตะก่อนไก่ขัน มิรอตาวันจะทันฉายแสง มิรู้เหน็บหนาวนะเข้าจัดแจง สิ..ตาวันแดงจะไม่ทันการ แน่ะ..มีดกรีดยางก็วางรวมกัน และดวงไฟนั่นก็สาดแสงฉาน ตะคุ่มดุ่มเดายะเยือกยาวนาน วนาไพรปานกะขุมทรัพย์เรา ก็ต้นต่อต้นนะวนเวียนหว่าง ประหนึ่งต้นยางสิ..เพื่อนคลายเหงา ตะวันโผล่ทักมิพักผ่อนเบา แน่ะ..ถัง เร็วเข้าเถอะน้ำยางรอ แวะพักสักนิดประกาศิต-หลัง- จะยืนหรือนั่งก็ลำบากหนอ ทว่าไม่นานก็ต้องทำต่อ สิน้ำยางก่อธนบัตรงาม จะเหน็ดเหนื่อยนักระทดท้อหน่อย ก็มีไม่บ่อยเพราะกลัวคนหยาม พะพรั่งหยาดเหงื่อละไล้โลมลาม ณ คราวถึงยามก็เหนื่อยเกินใคร สราญสุขนักเพราะลูกรักรอ ระทดหรือท้อมิเคยหวั่นไหว จะเหน็ดเหนื่อยยาก ฤ หนักเพียงใด หะ..แม้มองไปเจอะลูกเหนื่อยคลาย
16 พฤศจิกายน 2549 14:49 น. - comment id 627486
คิดถึงบุพการี ใกล้วันพ่อเต็มที ฉัน..ห่างไกล
16 พฤศจิกายน 2549 16:17 น. - comment id 627519
ห่างกายใช่ห่างใจนะ......
17 พฤศจิกายน 2549 12:36 น. - comment id 627767
หุหุ.....งานเจ๋งมาก.....ศศิ..... ปล. แวะมาขอโทษ..นะเพื่อน ที่ไม่ค่อยได้เข้ามาทักทาย ยังไงอยู่ทางนั้นก็ดูแลตัวเองด้วยล่ะ คิดถึง..สม่ำเสมอจ้ะ
17 พฤศจิกายน 2549 13:02 น. - comment id 627798
..อ้อ.. เธอทิ้งฉันไป1 ครั้งแล้ว คราวนี้ ...กุมพ์... เธอทิ้งฉันไปอีกแร้ว แง....แง...
17 พฤศจิกายน 2549 13:03 น. - comment id 627799
แต่ดอกไม้สวยว่ะ ขอบใจนะ
17 พฤศจิกายน 2549 13:11 น. - comment id 627811
..ครายทิ้งฟระ... รำไม่ดี...โทษปี่โทษกลองนี่หว่า
17 พฤศจิกายน 2549 13:25 น. - comment id 627822
.....อิจฉา..อ่ะดิ...ก๊าก
17 พฤศจิกายน 2549 15:19 น. - comment id 627895
....