ก้าวต่อไป...ไม่มีเรา

โพลารีส

ในห้องเรียนดูเงียบเหงา           ไม่มีเราคอยล้อเล่น
ชีวิตแสนเยือกเย็น                          จากที่เห็นไม่เหมือนเก่า
        ชีวิตในวันวาน                         ไม่ชื่นบานต่อจากนี้
ก็เพราะสองเพื่อนซี้                          ไม่ใยดีกันต่อไป
        เหตุผลเพราะความรัก              ที่เจ็บหนักเกินไฉน
เพื่อนรักแอบมีใจ                             คิดไปไกลกว่าเพื่อนกัน
        สุดท้ายเป็นแบบนี้                    จบลงทีเธอกับฉัน
อดีตเราเพื่อนกัน                              ปัจจุบันแค่เพื่อนในนาม
         เจอกันในห้องเรียน                 เธอทำเนียนแบบมองฉัน
เราสองแบบมองกัน                           แม้ว่าฉันนั่งห่างเธอ
        ทำงานตามเลขที่                        อาจารย์นี้เป็นผู้สั่ง
เธอจ๋าคิดถึงจัง                                   นั่งข้างหลังเป็นไงบ้าง
        ก็คนเคยสนิท                            เคยเป็นมิตรเมื่อครั้งเก่า
วันนี้ไม่มีเรา                                      ก็ต้องเหงาเป็นธรรมดา
        คิดถึงเหมือนกันนะ                    ฉันอยากจะให้รู้ว่า
คิดถึงทุกเวลา                                     โอ๋เพื่อนจ๋าคิดถึงจัง