เคยนับดาว นับเดือน ที่เกลื่อนฟ้า เคยเปลื้องผ้า วิ่งย่ำ กับน้ำฝน เคยปีนป่าย ห้อยโหน ด้วยความซน ผ่านวันจน เป็นผู้ใหญ่ พ้นวัยเยาว์ เห็นเพื่อนเรียน ก็อยากเรียน ตามทีใฝ่ จึงอำลา ความสดใส ในวันเก่า มาอยู่ใน สังคมเมือง ที่ซบเซา ที่ยึดเอา เงินงาน การดิ้นรน จากเด็กป่า มาจน ถึงวันนี้ จะก้าวเดิน แต่ละที ยังสับสน ต้องยืดอก ต่อสู้ สังคมคน เพื่อบรรลุ- ผลบนทาง สร้างปัญญา เรียนสำเร็จ ตั้งตัว ว่าบัณฑิต มีความคิด แน่วแน่ แก้ปัญหา อุทิศตัว เพื่อสร้างไฟ แห่งศรัทธา อุดมการณ์ตัวเสริมค่าปํญญาชน
ศรรกรา 3 พ.ย. 2549 11:58 น. - ID 94701 
937
5
0
3 พฤศจิกายน 2549 12:09 น. - comment id 622992
ขอที่หนึ่งบ้างจิ อิอิ
3 พฤศจิกายน 2549 12:21 น. - comment id 623000
นั่นไง...เผลอไม่ได้
3 พฤศจิกายน 2549 13:31 น. - comment id 623020
ศรรกรา ชีวิตเหมือนเราเป๊ะ
3 พฤศจิกายน 2549 13:51 น. - comment id 623030
มายินดีกับว่าที่บัณฑิตด้วยครับ.. เอ..เด็กอะไรมาวิ่งเล่นกันแถวนี้อีกละ..หนีไปไหนก็เจอ..เฮ้อ...
3 พฤศจิกายน 2549 13:57 น. - comment id 623035
พี่แมวขา...ศรรกว่าเด็กพวกนี้ซนม๊ากมาก ก้านมะยมเอาไม่ไหวหรอกค่ะ มันต้องข้าวสารเสกกะน้ำมนต์น่าจะเอาอยู่มากฝ่า (โอม...เพี้ยง งง..ชะ งง)
3 พฤศจิกายน 2549 14:00 น. - comment id 623036
คุณใบคานบอกว่า..ชีวิตเหมือนกะคุณใบคาน เอ่ออย่าบอกว่าเหมือน ..เหมือนตอน เปลื้องผ้าวิ่งย่ำกับน้ำฝน รึเปล่า เอ๊ะ แล้วมันจะดูได้มั้ยหนอ (ไม่อยากคิดง่ะ)
3 พฤศจิกายน 2549 14:40 น. - comment id 623071
มีชีวิตที่ต่อสู้ดีค่ะ...มายินดีด้วยค่ะ..
4 พฤศจิกายน 2549 15:46 น. - comment id 623416
ทุกคนต้องต่อสู้ เพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการเสมอค่ะ แต่ขอเพียงให้ต่อสู้ให้ถูกวิธีชีวิตก็จะสุขนะ
17 พฤศจิกายน 2549 12:25 น. - comment id 627760
เข้ากับชีวิตจัง เราก็เด็กบ้านนอก บางทีเหนื่อยก็อยากกลับบ้านนะ แต่เราต้องสู่เพื่อความอยู่รอดได้ในสังคม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
