๏ ชะรอยชลฝนยังอยากหลั่งล้าง ลบรอยจางร้าวจิตยามคิดถึง ความชอกช้ำย้ำลึกผนึกตรึง ตรงก้นบึ้งบังเนื้อเพื่อนึกเตือน เคยขันแข่งแบ่งฝ่ายเป็นซ้ายขวา เข้าเข่นฆ่าขุดไปใครไม่เหมือน เคยขุ่นเคียดเกลียดเขายอมเผาเรือน แล้วโอ่เพื่อนเพื่อชมอุดมการณ์ ไม่กี่วันผันพ้นทุกคนผิด วิปริตบูชาความพร่าผลาญ เป็นเรื่องราวเล่าฟังดังประจาน ไทร่วมบ้านเราบ้าเข่นฆ่าไทย กี่ห่าฝนชลล้างทุกอย่างสิ้น รอยมลทินที่เปื้อนเลือนไฉน จึงทุกชลบนหล้าหลากบ่าไป ล้างฤๅได้รอยเตือนเดือนตุลา ๚ ๑๐ ตุลาคม ๒๕๔๙
10 ตุลาคม 2549 22:29 น. - comment id 613562
คืนวันผ่านกาลพ้นฝนร้อนหนาว ลืมปวดร้าวทุกข์ใจหรือไม่นี่ ? ไยต้องตรมระทมทุกข์สุขไม่มี ชั่วชีวีฤๅประสงค์คงอัตตา ? :)
12 ตุลาคม 2549 19:50 น. - comment id 614370
เป็นการย้ำเตือนที่ดีจังเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอ ๆ ค่ะ
13 ตุลาคม 2549 16:32 น. - comment id 614696
5 พฤศจิกายน 2549 10:20 น. - comment id 623547
หวัดดีจ้า วฤก...ฝนปีนี้น่ากลัวจริงๆสงสัยธรรมชาติจะจัดระเบียบด้วยตัวเองเพื่อให้มนุษย์อย่างเราเรียนรู้ว่า มนุษย์ก็แค่สิ่งมีชีวิตหนึ่งบนโลกใบนี้หาใช่เจ้าของไม่ (หูย...อารมณ์ศิลปินเข้าสิง)