ไม่รับรู้ระยะทางถึงฝั่งฝัน จะสิ้นสุดในวัยวันที่เท่าไร หรือนิรันดร์จนตายจากพรากกันไป รับรู้ได้เพียงก้าว พักคราวล้า ไม่รู้จะพบพานหวานหรือขม ผจญลมพายุปะทุกล้า หรือวักดื่มกระแสฝันธารธารา รู้เพียงว่ามีดอกไม้ที่ปลายทาง ไม่รับรู้ว่าจะเจ็บกี่เหน็บหนาว จะต้องท้อกันกี่คราวร้าวรุมร่าง หัวใจดวงรุ่มร้อนจะผ่อนจาง หรือลอยคว้างในลมฟ้า ชะตากรรม ฝนจะตกละลายหายลมร้อน ชะฝุ่นแล้งไปก่อนจะพลบค่ำ หรือเมฆขาวปุยฝ้ายยังร่ายรำ ปล่อยเปลวแดดไหม้ช้ำถึงน้ำใจ แม้เราไม่เคยรับรู้กับระยะ แต่ขณะยังใฝ่ฝันอันยิ่งใหญ่ เท้าที่วางทอดเท้าจะยาวไกล ระยะฝันคงบอกได้กี่ปลายทาง
!~เฉาก๊วย~! 30 ส.ค. 2549 22:01 น. - ID 92554 
824
3
0
30 สิงหาคม 2549 22:49 น. - comment id 602524
... กี่เหน็บหนาวคราวล้าว้าวุ่นใจ กี่ระทมหมองไหม้ใกล้สิ้นหวัง กี่รอยแผลรานร้าวทุกคราวครั้ง จงเปลี่ยนเป็นหนึ่งพลังเพื่อก้าวเดิน ...
31 สิงหาคม 2549 01:35 น. - comment id 602539
อ่านแล้วชอบจังเลยคะ ภาษาไพเราะมากๆ คะ แม้ไม่รู้ระยะทางในข้างหน้า ขอฝันฝ่าเดินไปเพื่อจุดหมาย จะล้มลุกสักกี่ครั้งก็ต้องไป ขอฝันใฝ่สิ่งเล็ก ๆ ที่ยิ่งใหญ่ให้เป็นจริง สวัสดีคะ แม้ระยะทางจะยาวไกล สู้ต่อไปนะจ๊ะ
30 ตุลาคม 2549 10:43 น. - comment id 621032
ขอบคูณ...คุณปักษาวายุ และคุณแอปเปิ้ลครับที่แวะมา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
