ฝากเส้นรุ้งสดใสในท้องฟ้า ช่วยนำพาไปถึงพี่ชายฉัน พี่ที่จากกันไปชั่วนิรันดร์ ไม่มีวันได้กลับมาพบเจอ พี่จากไปเพียงร่างไม่ห่างจิต ด้วยใจคิดถึงพี่นี่เสมอ พี่ที่ห่างกันไปไม่ได้เจอ ใยนะเออใยพรากมาจากกัน ยังจำได้ถึงวันไปรับพี่ กลับมาที่แผ่นดินถิ่นในฝัน คือบ้านเกิดเคยอยู่พร้อมพร้อมกัน บ้านเรานั้นเล็กไปแต่ใหญ่เกิน บ้านของเรานั้นมีแต่ความรัก เรารักกันด้วยใจไม่เก้อเขิน ไม่ต้องมีคำรักมาหยอกเอิน แต่เราเพลินรู้ได้ด้วยใจตน ฝากเส้นรุ้งทอแสงที่ปลายฟ้า ช่วยนำพาไปถึงพี่ชายฉัน พี่ที่จากกันไปชั่วนิรันดร์ ว่าน้องนั้นคิดถึงพี่ไม่มีลืม
23 สิงหาคม 2549 07:36 น. - comment id 600500
อ่านแล้วคิดถึงพี่ชายค่ะ แต่เขาไปแค่เมืองนอกค่ะ เดี๋ยวปลายปีคงจะกลับมาค่ะ
23 สิงหาคม 2549 15:29 น. - comment id 600698
น่าเห็นใจค่ะ..
25 สิงหาคม 2549 23:00 น. - comment id 601353
ยังจำได้ถึงวันไปรับพี่ กลับมาที่แผ่นดินถิ่นในฝัน ฉันจะบอกแม่ได้อย่างไรกัน ว่าพี่นั้นจากไปไม่กลับมา ฉันพาร่างพี่กลับด้วยใจหม่น แสนทุกข์ทนหัวใจก็อ่อนล้า แต่ไม่มีน้ำไหลออกจากตา เป็นเพราะว่าน้ำตามันท่วมใจ กลับถอะนะกลับบ้านของเราเถิด ไปร่วมเกิดร่วมก่อด้วยกันใหม่ ใจไม่รู้ชาติหน้าเป็นเช่นไร แต่ขอได้เป็นน้องของพี่ชาย ฝากเส้นรุ้งทอแสงที่ปลายฟ้า ช่วยนำพาไปถึงพี่ชายฉัน พี่ที่จากกันไปชั่วนิรันดร์ ว่าน้องนั้นคิดถึงพี่ไม่มีลืม การจากมีหลายอย่างค่ะ ขอบคุณทุกคนที่แวะมาอ่านค่ะ