๏ รื่นรสพจน์พากย์พร้อง....................เพลงเพราะ เพียงพาทย์พิณเสนาะ.......................เสน่ห์น้อม สดับพจน์บทโคลงเกาะ.....................กุมเกี่ยว......กูเฮย สุดมุดหลุดรั้วล้อม............................รอบด้านสนานเสียง ฯ ๏ เสียงเจรียงจรายร่ายนั้น..................เสนาะกรรณ เสียงพร่ำเพลงรำพัน..........................เพราะพริ้ง เสียงสนานซ่านสนองสันต์...................สนั่นนั่น......เสนาะนอ เสียงกร่อยปล่อยปละทิ้ง.....................ท่าวล้มสมไฉน ฯ ๏ ไฉนไม่มาร่วมคล้อง.......................ลิขิตโคลง ไฉนไม่ร่วมจรรโลง............................รจน์ไว้ ไฉนไม่ใคร่คอยโยง............................ยึดเหนี่ยว ไฉนไม่ยอโคลงให้..............................ห่อนร้างเลือนศิลป์ ฯ ๏ ศิลป์ศาสตร์พิณพาทย์ล้ำ..................รสเสียง ฤๅเปรียบเทียบเทียมเพียง..................พจน์พร้อง ขาดโคลงส่งเสียงเจรียง......................รสรื่น........เลอฤๅ โคลงส่งเสียงเสนาะซ้อง.......................ซ่านซึ้งศัพท์ผสาน ๚
21 มกราคม 2545 00:28 น. - comment id 31387
เพราะจังเลยค่ะ....แต่เรื่องโคลง mono คงจะเหมาะเป็นผู้อ่านมากกว่าค่ะ....
21 มกราคม 2545 01:19 น. - comment id 31388
อืม....จะลองแต่งดูค่ะ
21 มกราคม 2545 01:59 น. - comment id 31394
อ่ะ..ขอลองขีดร้อย เรียงคำ ศิลป์ศาสตร์วาดลำนำ เหนี่ยวคล้อง ประสานประสิทธิ์ประสาทคำพร่ำ เพื่อประกอบ เป็นบทกวีเสียงก้อง สะกดไว้ในโคลง (มาตามคำชวนครับ)
21 มกราคม 2545 03:24 น. - comment id 31408
อยากเขียน.... แต่เขียนไม่เป็น จริงๆ นะ
21 มกราคม 2545 19:46 น. - comment id 31482
จะพยายามครับ
27 มกราคม 2545 02:17 น. - comment id 32338
เขียนได้แต่โคลงเคลงอ่ะค่ะ ขอเป็นคนชอบอ่านโคลงแล้วกันนะค่ะ
31 มกราคม 2545 18:37 น. - comment id 33015
พิเราะห์รมณ์ประโคมครั้น บรรเลง ดุจเสกจะสร้างเพลง เมืองฟ้า มนัสสิบ่แกร่งเกรง กลัวถ้อย สิเพียงสดับข้า บ่ร้อย ด้วยโคลง
31 มกราคม 2545 18:40 น. - comment id 33016
เชิญเชษฐ์ประดิษฐ์ถ้อย โคลงกานต์ ดนัยจักร้อยเรียงเคียงประสาน กู่ก้อง ผิว์เพียงทิพพิมาณ สังคีต พิลาศรัตน์มนัสพร้อง ท่านร้อย เรียงโคลง