ดอกสร้อย ภาษาไทย กาเอ๋ยการเวก มาสรรค์เสกซาบซ่านบรรสานเสียง แจ้วแจ้วเรื่อยเจื้อยร่ำร้องจำเรียง ไพเราะเพียงเพลงพิณพลิ้วรินพรม มิเทียมภาษาไทยซึ่งไพสุทธิ์ สำเนียงดุจดุริยาเทพาผสม บรรโลมฉ่ำร่ำชื่นรวยรื่นชม เอกอุตดมแดนด้าวอะคร้าวเอย ภาเอ๋ยภาษา แต่โบราณนานมาพริ้งผ่าเผย เป็นมาลินประทินหล้าไม่ราเลย ได้เอื้อนเอ่ยอรรถโอ่เอี่ยมโอฬาร์ คงความงามความจรัสฉายชัดชี้ เพ็ญศิลป์ศรีซาบซึ้งซึ่งภาษา สืบจำนรรจ์บรรพชนแต่ต้นมา คงคุณค่ามิ่งขวัญงามครันเอย เด็กเอ๋ยเด็กไทย โลกยุคใหม่มาย้อมมามอมหลง หลงตาข่ายความคิดคล้ายติดกรง จนงุนงง มักง่าย งมงายงำ หลงภาษาต่างแดนชั่งแสนดื้อ ด้วยถูกสื่อซึมซับสิ่งสรรพส่ำ จงตื่นขึ้นจากหลับเร่งกลับลำ อย่าเพลี่ยงพล้ำหลุมพรางเขาวางเอย ลูกเอ๋ยลูกหลาน ช่วยสืบสานโสภาภาษาสยาม ให้ ไทย นั้นลั่นระบือบรรลือนาม โลกเลื่องความอำนรรฆคงศักดิ์อนันต์ ร่วมเชิดชูบูชาภาษาชาติ ไม่พลั้งพลาดใช้แผลงจนแพลงผัน ช่วยเกื้อกูลคูณค้ำสิ่งสำคัญ ภาษาไทย ไทยนั้นคงมั่นเอย (เขียนไว้สำหรับวันที่ ๒๙ กรกฎาคม วันภาษาไทยแห่งชาติ)
29 กรกฎาคม 2549 14:03 น. - comment id 593620
:) หวังว่าจะเป็นเช่นนั้นค่ะ
29 กรกฎาคม 2549 14:14 น. - comment id 593627
จะช่วยอนุรักษ์ภาษาไทยอีกหนึ่งแรงค่ะ ถึงแม้ว่าบางทีจะเขียนคำภาษาไทยไม่ถูตามหลักก็ตาม แต่ก็เป็นคนหนึ่งที่รักภาษาไทย
30 กรกฎาคม 2549 04:24 น. - comment id 593768
เด็กนอก(นา)เด็กไทย ก็รักภาษาไทยคะ...
30 กรกฎาคม 2549 14:02 น. - comment id 593858
พี่ตราชูครับ กานท์กับกรรณ แต่งเพิ่มเมื่อไหร่บอกผมด้วยนะครับ จะไปอ่าน ขอบคุณครับ
31 กรกฎาคม 2549 08:06 น. - comment id 593996
ขอขอบพระคุณเพื่อนๆทุกท่านครับ สำหรับการติดตามผลงานของตราชู ส่วนคุณห้วงคำนึงที่ถามว่า กานท์กับกรรณเขียนต่อวันไหนนั้น ผมขออนุญาตเขียนชี้แจงดังนี้ครับ ใจจริง ผมกะจะเขียนต่อเนื่อง แต่พอเขียนมาได้เพียงไม่นาน ก็เกรงว่า ท่านผู้อ่านอาจจะเบื่อกัน จึงหยุดเขียนเสีย อย่างไรก็ดี หากคุณห้วงคำนึง และเพื่อนๆปรารถนาจะอ่าน ผมอาจเขียนต่อจากที่ค้างไว้ก็ได้ครับ ยอมรับว่า ตอนเขียน คนเขียนเองสนุกสนานครับ เพราะได้มีโอกาสค้นหากวีนิพนธ์จากในเวปต่างๆมาให้เพื่อนๆอ่านกัน และได้ทบทวนวิชาที่เล่าเรียนมาด้วย ผมอยากเขียนเล่นๆเท่านั้นเองครับ