หากเธอเป็นเหมือนน้ำทะเล... ฉันคงเป็นปลาเกเรที่ขาดเธอไม่ได้ หากเธอเป็นแสงแดดให้อุ่นไอ ฉันคงเป็นคนขี้หนาวที่ต้องอยู่ใกล้ ๆ ทุกเวลา หากเธอเป็นเหมือนฟ้ากว้าง ฉันขอเป็นปุยเมฆเบาบางอยู่บนฟ้า คงเป็นคนขี้แยต้องให้เธอดูแลตลอดเวลา ก็รักเธอนี่นา....เธอจึงเป็นทุกสิ่งที่มีค่าในใจ
25 พฤษภาคม 2549 17:53 น. - comment id 579602
คนขี้อ้อนคนหนึ่ง อ้อนซึ้งนัก บอกว่าจักเป็นปลาเกเร ทะเลใหญ่ คนขี้หนาว คราวอาบกลางอุ่นไอ เป็นเมฆขาวลอยในฟากฟ้างาม คนขี้แยงอแง ... แท้ก็รัก นอนหนุนตักเล่านิทานสิ่งผ่านข้าม ช่างพูดคุย เจรจา ในทุกยาม และช่างถามตามให้ตอบ ให้ปลอบใจ คนขี้อ้อนคนหนึ่ง ... อ้อนซึ้งนัก ไยจะไม่ใจอ่อนหลงรัก เข้าไปได้ อ้อนให้งามพอดีกับที่ห่วงใย ห้ามแอบไปอ้อนใครอย่างนี้ ... อีกแล้วนะ.
25 พฤษภาคม 2549 20:24 น. - comment id 579637
ภาพสวยกลอนน่ารักดีค่ะ