" ยืนชะเง้อ คอยเธอ จะกลับมาหา ไม่รู้ว่า เธอจะมารถ ขบวนไหน ฉันคอยคนดี อยู่ที่สถานี รถไฟ โอ้เหตุไฉน ป่านนี้ทำไม เธอยังไม่มา ชะเง้อ ชะแง้ เบิ่งตาแลเฝ้าแต่รอ นานแล้วหนอ เธอไม่กลับมาหา เธอนัดฉันไว้ ทำไมเธอลืมสัญญา ฉันยืนคอย ที่ชานชลา ที่รักจ๋า จงมาเสียที ยืนใจเต้น เมื่อเห็นรถไฟสายด่วน ฉันยืนรอดู อยู่หลายขบวน ทำไม ไม่เห็นเธอมี ฉันยืนรอ เสียเวลา ตั้งหลายนาที หน้าตาก็ดี ไม่น่าโกหก ตลกกับฉัน ยืนชะเง้อ ตาเหม่อ คอยเธอกลับมา ยอดรักจ๋า เธอหลบหน้า ไปไหนกัน ฉันทนรอ รอด้วยใจไหวหวั่น ใยเธอกลับ มาแปรผัน แล้วฉัน จะคอยใคร ยืนใจเต้น เมื่อเห็นรถไฟสายด่วน ฉันยืนรอดู อยู่หลายขบวน ทำไม ไม่เห็น เธอมี ฉันยืนรอ เสียเวลา ตั้งหลายนาที หน้าตาก็ดี ไม่น่าโกหก ตลกกับฉัน ยืนชะเง้อ ตาเหม่อ คอยเธอกลับมา ยอดรักจ๋า เธอหลบหน้า ไปไหนกัน ฉันยืนรอ รอด้วยใจไหวหวั่น ใยเธอกลับ มาแปรผัน แล้วฉัน จะคอย ใคร..." ........................... สิ้นเสียงเพลงไพเราะเสนาะหู เรายืนอยู่สถานีแห่งนี้หนอ เพลงนั้นเศร้าเล่าถึงคนหนึ่งรอ เพื่อมาขอพบคนพรากที่จากกัน ดั่งเช่นเราเฝ้ารอขอพบหน้า คนที่ลาเขาจะกลับมารับขวัญ คอยเฝ้าคอยด้วยความหวังคอยทั้งวัน ย่ำสายัณห์ก้อไม่เห็นแม้นเช่นเงา หรือเธอลืมเวลารถคลาเคลื่อน คงจะเลือนเวลาอย่าได้เศร้า พรุ่งนี้หนอจะรอรับกลับบ้านเรา อย่าเพิ่งเหงาเปลี่ยวจิตคิดไปไกล หวนคำนึงถึงบทเพลงให้เกรงกริ่ง จิตประวิงกลัวคนรักเขาผลักไส หลอกให้รอพอรักมากแล้วจากไป ตัดเยื่อใยแห่งรักความภักดี เข้าวันใหม่ใจละห้อยคอยอีกหน รอคอยคนลืมเวลามาที่นี่ คอยอีกครั้งรออีกคราที่สถานี จนสิ้นแสงสุรีย์ที่คอยกัน เสียงเพลงดังย้ำเตือนในเรือนจิต ย้อนความคิดอันผิดพลาดที่วาดฝัน เธอหาใช่ลืมเวลามาหากัน หากลืมฉันลืมสัญญาไม่มาเยือน.
21 มีนาคม 2549 13:53 น. - comment id 567652
เพียงพลิ้วไม่ได้รอที่สถานีค่ะ แต่ชอบฟังเพลงนี้ค่ะ กาลครั้งหนึ่งสองคนโตโม้ในฝัน รับปากมั่นเมื่อสองต้องเสน่หา ในคืนหนึ่งจะร่วมกันชมจันทรา ตื่นขึ้นมาจะเคียงบาทบนหาดทราย กาลเวลาผ่านไปใจยังหวัง คงสักครั้งที่สองใจได้สมหมาย หากฝันล่มคงหมองร้องฟูมฟาย อาลัยสายสัมพันธ์อันเลือนลาง ความอึกครึมของใจในวันนี้ ฝันที่มีถูกตัดขาดคล้ายบาดหมาง เพราะคนหนึ่งถีบส่งลงข้างทาง จึงยิ่งห่างยิ่งไกลไปทุกวัน เศร้าทุกครั้งคนดีที่คิดถึง คำเคยซึ้งมัดใจในความฝัน ขอเตือนใจหากเธอเผลอลืมมัน จะพบกัน.....ตรงนี้.....ที่ทะเล
21 มีนาคม 2549 14:58 น. - comment id 567661
สวัสดีค่ะ ครั้งหเคยไปรอ คนคนหนึ่งที่สถานี วันนั้นไปถึงประมาณ ตี 3 มั่ง ทั้งเหนื่อยทั้งเพลีย และมีความกลัว หวาดกังวลมาก ๆ แต่ก็อุ่นใจเมื่อเห็นคนคันคุ้นขับเข้ามาเทียบเพื่อมารับ....
21 มีนาคม 2549 15:25 น. - comment id 567666
น่าจะโทรหาก่อน ได้ไม่ต้องรอเก้อน่ะค่ะ..อิอิ..
21 มีนาคม 2549 16:26 น. - comment id 567679
คอยอีกหน่อยเถอะพี่ท่าน อีกไม่นานเธอคงกลับให้รับขวัญ คอยตั้งนานยังคอยได้คอยอีกวัน เดี๋ยวจอมขวัญก็จะกลับมาเยือน คอยอีกนิดน่ะเพ่ค่ะ หุ หุ หุเด๋วก็มา
22 มีนาคม 2549 09:02 น. - comment id 567781
คุณเพียงพลิ้ว ผมก้อชอบเพลงนี้ครับ..หนูมิเตอร์ร้องไว้เพราะมาก...ขอบคุณสำหรับบทกลอนที่สเขียนเพิ่มเติมนะครับ..ลึกซึ้งกินใจ..ให้รู้ไปสินะครับว่า..คนที่ทิ้งไปถ้าได้อ่านบทนี้แล้ว..จะไม่กลับมา..ผมว่าอย่างน้อยก้อได้สะกิดใจใครบ้างล่ะครับ..
22 มีนาคม 2549 09:08 น. - comment id 567782
คุณแมงกุ๊ดจี่ เอ..แล้วคนที่มารับใช่คนเดียวกันกับคนที่ไปรอรึปล่าวเอ่ย..อืมม..แค่หน้าคุ้นๆก้อขึ้นรถไปกับเค้าละ..ระวังนะครับ.. ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับ...
22 มีนาคม 2549 09:10 น. - comment id 567783
คุณกุ้งฯ เป็นความคิดที่ดีครับ...แต่ตอนนั้นเผอิญลืมเอาโทรศัพท์ไป..เลยจำเบอร์ไม่ได้..อ่ะจ้ะ คราวหลังจะโทรนัดก่อน..ว่าแล้วคุณกุ้งฯ..ก้อบอกเบอร์มาเล้ย...
22 มีนาคม 2549 09:12 น. - comment id 567784
คุณดอกบัว จะให้คอยกันไปถึงเมื่อไหร่อ่ะจ้ะ.. เอาอย่างคุณกุ้งว่าหละ..คราวหลังต้องโทรนัดก่อน..อิอิ...กันพลาด..
22 มีนาคม 2549 20:24 น. - comment id 568003
ถ้าคอยที่สถานีไม่เจอ...เปลี่ยนที่คอยค่ะไปคอยตามรถเมล์ รถทัวร์ หรือไม่ตามสายการบินค่ะ....กระต่ายแวะมาอ่านและแซวคงไม่โกรธกันน่ะค่ะ
23 มีนาคม 2549 12:43 น. - comment id 568105
เอ่อ..ก้อพอดีคนที่คอยนี่..ค่อนข้างจะเก่าๆไปสักหน่อย..ก้อเลยต้อง..นัดกันที่สถานัรถไฟ..รถเมล์..ยังเข้าไม่ถึง..หมู่บ้าน..เลยอ่ะครับ..