คืนอำนาจให้แก่ประชาชน หรือเล่นกลหนีการประจานชั่ว ดีดลูกคิดรางแก้วว่ารอดตัว สนตะพายควายวัวไว้มากพอ ทั้งระบบอุปถัมภ์ที่ทุ่มถม ทั้งประชานิยมที่หว่านล่อ ทั้งสื่อตนสื่อรัฐร่วมเออออ ทั้งอำนาจค้ำคอข้าราชการ ด้วยเงื่อนไขที่เห็นว่าเป็นต่อ จึงชูคอพูดจาอย่างหน้าด้าน ใครที่นอกกติกามาเนิ่นนาน ใครที่เล่นล้มกระดานเพราะดื้อดึง แล้วจะบอกล่วงหน้า แค่หมาเห่า ไม่อาจเอาจริงจังสักครั้งหนึ่ง คนปลิ้นปล้อนตลบตะแลงตะแบงตะบึง หรือเราพึงเชิดชูเป็นผู้นำ ?
25 กุมภาพันธ์ 2549 18:34 น. - comment id 563181
กลอนเจ็บแสบดีแท้
25 กุมภาพันธ์ 2549 21:28 น. - comment id 563204
แรงครับ!! ---------------------- มันต้องแรงๆอย่างนี้...
26 กุมภาพันธ์ 2549 08:21 น. - comment id 563226
สำคัญตรงที่มันเป็นความจริงตะหาก
27 กุมภาพันธ์ 2549 09:49 น. - comment id 563356
อนิจจากรุงแก้วรัตนโกสินทร์ ดั่งหยาดฟ้ามาดินเลอล้ำสรวง มาวันนี้ฟ้าร่ำไห้..แด่บรรพชนทั้งปวง กับร้าวดวงวิญญาณผลาญพร่ากัน มีร่มรัตน์ฉัตรเพชรคอยกั้นเกศ แล้วยังอาเพทไร้สมานฉันท์คอยห้ำหั่น มึงก็ไทยกูก็ไทยไม่ยอมกัน น้ำตาสวรรค์หลั่งรินแผ่นดินทอง เลือดจะนองอีกครั้งกระนั้นฤา อยุธยาเคยสิ้นชื่อฝากร้าวหมอง ยังโชคดีมีรัตนโกสินทร์อันเรืองรอง กี่ครรลองบทเรียนถึงจดจำ สิ้นชาติเพราะไร้รักสามัคคี กี่คนดีกี่หยดเลือดพลีรินร่ำ กี่น้ำตามาสังเวยความระส่ำ จะกี่ครั้ง..ให้แม่ธรณีไท..ระทม...
27 กุมภาพันธ์ 2549 09:51 น. - comment id 563360
จะกี่ช้ำ..ให้แม่ธรณีไท..ระทม..