เพื่อนเอ๋ย... เราได้เคยร่วมรักสมัครสมาน เป็นมิตรแท้พึ่งพากันร่วมทำงาน แต่วันนี้ต้องพาลพรากจากกัน ก่อนเคยอยู่ด้วยกันฉันพี่น้อง ร่วมสร้างก้องของเราให้สุขสันต์ มีอะไรดีดีก็แบ่งปัน ร่วมทำฝันที่หวังสร้างให้ดั่งใจ เคยกอดคอซบตักนอนพักผ่อน ถึงทุกข์ร้อนเพียงว่าน้ำตาไหล เพื่อนคนนี้จะคอยปลอบคอยห่วงใย ให้อิงไหล่เคียงใกล้อยู่และดูแล ความผูกพันสานให้เราเข้าสนิท ก่อใยมิตรทอความรักเป็นร่างแห ผูกพวกเราให้รักกันไม่ผันแปร เป็นเพื่อนแท้ตลอดไปไม่ลืมเลือน ถึงวันนี้พวกเราจำต้องจาก แต่จะฝากรักจากใจหาใดเหมือน ประทับแน่นในหัวใจให้ย้ำเตือน จะเป็นเพื่อนตลอดกันเราสัญญา
25 กุมภาพันธ์ 2549 14:40 น. - comment id 563149
เช่นกันค่ะ บังเอิญว่าอยู่ ม.3/3 เหมือนกันเลย เป็นความรู้สึกเดียวกัน วันวานนั้นเคยร่วมทั้งเรียนเล่น วันนี้เป็นเสมือนหนึ่งเพื่อนสนิท วันหน้าต้องจากลาสั่นดวงจิต เราตรึงติดเก็บไว้ความทรงจำ
25 กุมภาพันธ์ 2549 21:31 น. - comment id 563205
เคยอยู่ม.3 เหมือนกัน การจากลาคือความเจ็บปวด แต่เราจะเจ็บเพื่อเข้าใจ
1 มีนาคม 2549 10:15 น. - comment id 563792
พำพึมดกไปเกาเอ๋ย
29 เมษายน 2549 01:01 น. - comment id 574302
ป๋มเพิ่งเรียน จบ ม.3 ป๋มเข้าใจในความรู้สึกของคนเปนเพื่อนกัน ที่จะต้องจากลา เพราะตนเปงต้องเลือกอนาคตของตนเอง ขอให้การจากลา ของระหว่างความเป็นเพื่อนในวันนี้ มีความหมายในวันข้างหน้านะคับ โชคดีสำหรับเพื่อนทุกคน
26 กรกฎาคม 2549 19:19 น. - comment id 593104
เราจะรู้ว่าการจากลามีความหมายมากแค่ไหน เมื่อวันที่กลับมาใหม่ค่ะ จากเพื่อพบ ถ้าเป็นเพื่อนกันแล้ว มิตรภาพที่เคยให้กัน จะไม่มีวันลางหายหรอกค่ะ แต่ของพี่กูซ่าส์เนี่ย มันแปลกๆนะมีหนุนตักด้วย คริคริ