เสียง ขวับ ขวับ มือขยับ ไม้เรียวไหว ริ้วรอยไหม้ เพราะรอยไม้ ใจสับสน เข็ดแล้วค่ะ กลัวแล้วครับ ปรับปรุงตน คุณค่าคน คงค่าคุ้น คือ...คุณครู เสียงบ่นเตือน กี่ปีเดือน ที่เลื่อนผ่าน กี่วันวาร คงค่าค้ำ คำคุ้นหู ริ้วรอยไม้ ยังฝังจิต ติดตาดู ผมรักครู หนูรักครู รู้ค่าคุณ
8 มกราคม 2545 04:48 น. - comment id 29205
ผมโดน บ่อยอ่ะครับ
8 มกราคม 2545 11:03 น. - comment id 29226
แสงเรืองรองส่องกลางใจไทยวันนี้ ครูคนดีกลางป่าเขาลำเนาฝัน เสียสละด้วยรักด้วยดวงใจมานานวัน มีเธอฉันคิดดีเพราะมีครู คำว่าครูใช่แค่หมายว่าเรือจ้าง ไม่อ้างว้างเคียงข้างศิษย์ให้คิดสู้ ถึงฝั่งฝันหันนบนอบ.กตัญญู เรามีครู..มีวันดี..มีใจงาม..ด้วยน้ำใจ!
8 มกราคม 2545 22:20 น. - comment id 29351
ม่ายเคยโดนตีแฮะ แต่ก้อรักคุณครูเหมือนกันค่า ^-^
13 กุมภาพันธ์ 2545 17:07 น. - comment id 35276
- เป็นกลอน 8 ที่แต่งได้กินใจมาก - ความสำคัญของไม้เรียวให้ความเป็นคนต่อนักเรียนที่หลงผิดได้
15 กุมภาพันธ์ 2545 18:31 น. - comment id 35659
เมื่ออ่านกลอนนี้แล้วทำให้นึกถึง อาจารย์ที่เคารพสมัยยังเด็กนะคะเนี่ย..... อืม.....เป็นอดีดที่ดีจริงๆนะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2545 12:21 น. - comment id 35789
เมื่ออ่านกลอนนี้แล้วทำให้นึกถึง อาจารย์ที่เคารพสมัยยังเด็กนะคะเนี่ย..... อืม.....เป็นอดีดที่ดีจริงๆนะคะ
17 กุมภาพันธ์ 2545 19:04 น. - comment id 36011
-ชื่อก็บอกแล้วว่า ตอน ไม้เรียวที่รัก มันบ่งบอกถึงความสำคัญของไม้เรียวว่าเป็นยังไง ไม้เรียวที่คอยสั่งคอยสอนให้ลูกศิษย์ได้เป็นคนดี และแถมคำตักเตือนของครูด้วย ว่ามีคุณค่าเพียงใด ผม...น่ะ โดนมาเยอะแล้ว ทั้งไม้เรียวทั้งเล็บที่ทำให้เจ็บปวด แต่ก็ไม่ว่าอะไรหรอก
17 กุมภาพันธ์ 2545 19:16 น. - comment id 36013
เพราะที่ได้มาถึงทุกวันนี้นี้ ก็ยกให้คุณครูทุกคน นั่นแหละ การใช้คำก็รู้สึกว่าโดนใจมากๆเลย และคิดว่าโดนใจอีกหลายๆคนเช่นกัน ทั้งเสียงไม้เรียวทั้งเสียงเจรจากัน อื้อหื้อ...เห็นภาพชัดเจนเลย ได้อารมณ์ด้วยครับ แต่งได้เพราะมาก ชอบจริงๆ