กระดานดำว่างร้าง.......คำเขียน ทุกที่คือโรงเรียน........อ่านได้ คิดเองฝึกเองเพียร......ท่านว่า สำเร็จหลักสูตรไร้.......สักข้อกังขา เสียงชอล์กเคยขีดเส้น.....แสลงหู เสียงตะคอกคำครู...........ตอกหน้า หนังสือสั่งให้ดู...............ให้ท่อง แปรงลบกระดานคว้า........จับขว้างสั่งสอน ไม้เรียวถูกหักทิ้ง........เงียบงำ ไร้เรื่องควรท่องจำ......เลิกป้อน สารพัดเครื่องมือนำ......ถูกผิด วัตถุสื่อสะท้อน...........ยุคนี้ทันสมัย เคยจำเคยเจ็บครั้ง........ครูตี หนังแตกแต่ละที.........แทบไข้ สิทธิมนุษยชนมี...........ตามข่าว หน้าหนึ่งครูกับไม้.........ยิ่งย้อนคิดถึง น้ำตาครูหยดนั้น........ไปไหน วันรับปริญญาใคร.......เล่าซึ้ง เสียงจริงจากหัวใจ.......จึงสื่อ คุกเข่าลงละขึ้ง..........กราบพร้อมรับพร ............ วันนี้วันครูครับ ทำให้นึกย้อนกลับไปกาลครั้งหนึ่งในห้องปฏิบัติการน้ำตาเล็ด วิชาหนึ่ง พอดีว่าตรงกับวันรับปริญญาของรุ่นพี่ จึงมีรุ่นพี่หลายคนในชุดครุยเข้ามาคุกเข่ากราบครู และวันนั้นก็ได้เห็นครูร้องไห้
ม้าลาย 16 ม.ค. 2549 19:00 น. - ID 85232 
1797
9
0
16 มกราคม 2549 19:35 น. - comment id 553544
ขอกราบคุณครูด้วยคนนะคะ
16 มกราคม 2549 19:04 น. - comment id 553549
กราบครูด้วยคนค่ะ :)
16 มกราคม 2549 22:02 น. - comment id 553580
มีคนเคยบอกผมว่า ครูไม่ใช่เรือจ้าง เพราะไม่เคยอยากได้ค่าจ้าง ครูเป็นแค่เรือรับส่งข้ามฟาก ที่ไม่เคยต้องการค่าจ้างใดๆเลยจากลูกศิษย์ มิใช่เรือรับจ้าง..........ส่งคน เพียงมิเคยสักหน......อยากได้ เงินทอง ฤ สินบน......สักบาท แค่ส่งคนข้ามให้........รอดพ้นปลอดภัย
17 มกราคม 2549 07:24 น. - comment id 553621
ห้องปฏิบัติการน้ำตาเล็ด ??? อ๋อ ที่มีผ้าเช็ดหน้าเป็นสสารสำคัญ ..
17 มกราคม 2549 07:51 น. - comment id 553628
ชอบเนื้อหาที่เขียนอะครับ เสียงชอล์กเคยขีดเส้น.....แสลงหู เสียงตะคอกคำครู...........ตอกหน้า หนังสือสั่งให้ดู...............ให้ท่อง แปรงลบกระดานคว้า........จับขว้างสั่งสอน ชอบบทนี้..เห็นภาพเลยอะ
18 มกราคม 2549 08:56 น. - comment id 553903
คิดถึงครูสอนศิลปะคนหนึ่งจัง........... เค้าเคยหิ้วโครงกระดูกมาให้พวกเรา......... เสก็ตภาพ เสก็ตไปเสก็ตมา ............. ก้อนึกได้ว่า ความจริงครูไม่น่าลำบาก......... หิ้วมาเลย ภาพครูกะภาพโครง............ เหมียนกันยังกะแกะ...................(ด้วยรักและเคารพครูเสมอ...ไม่รู้ตอนนี้ทำอารายอยู่สิน่า คิดถึงจัง...)
19 มกราคม 2549 12:15 น. - comment id 553952
ฮึ.ฮึ ฮือ แง้..คิดถึงครูอ่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2549 14:29 น. - comment id 557642
ขอบคุณครับคุณ pookan คุณน้ำแข็งใส คุณหงส์ระบำ กีีปีเวียนผ่านพ้น.............วันครู กี่คิดถึงพรั่งพรู................ภาพย้อน กี่คำพูดผ่านหู.................ทะลุอีก หูนอ คืน่กลับความเก่าอ้อน.......ดุจครั้งเดิมเดิม
3 กุมภาพันธ์ 2549 09:52 น. - comment id 557829
สวัสดีครับ คุณเรไร กลางน้ำเวียนวาดน้ำ........วงพาย ไปกลับถึงจุดหมาย.........ฝั่งนั้น สัมภาระเรียงราย..............ลงท่า ส่งเพื่อก้าวอีกขั้น.............ผ่านข้ามตามทาง ส่งถึงฝั่งแล้วครูก็หมดหน้าที่ ส่วนทางเดินต่อไป ก็ขอแค่ให้เราจำได้ว่าเคยผ่านอะไรมา ฯลฯ เรือพาเราไปในน้ำได้โดยไม่ต้องเหนื่อยว่ายเอง ไม่จมอยู่กลางน้ำอย่างไร้ทิศทาง ไม่ว่าจะเป็นเรือแบบไหนครับ
3 กุมภาพันธ์ 2549 10:13 น. - comment id 557831
คุณอัลมิตรา ผืนหนึ่งผ้าเช็ดหน้า.......ซับสาร หยดเล็ดยามอาจารย์....จับได้ เสียววูบวาบทรมาน.......มือสั่น ถูกจับถึงจับไข้.............แค่ค้นของกลาง เคยเอาของผิดกฎมาโรงเรียนกันหรือเปล่าครับ เวลาครูจับได้ แล้วถูกทำโทษจึงน้ำตาเล็ด เช่นนั้นแล
3 กุมภาพันธ์ 2549 10:22 น. - comment id 557833
คุณร้อยแปดพันเก้า เคยมีข่าวเรื่องแปรงลบกระดานขว้างเด็กลงหน้าหนึ่งมาแล้วครับ เพราะว่าครูขว้างแม่นมาก โดนเด็กหัวแตกต้องเย็บ เวลาเปลี่ยน ทัศนคติเปลี่ยน เด็กหัวบางลง แหะๆ ตอนนี้เลยกลายเป็นต้องห้ามกันหมดแล้วเรื่องการใช้ความรุนแรงเนี่ย ไม่รู้ดีไม่ดีแค่ไหน
3 กุมภาพันธ์ 2549 10:31 น. - comment id 557834
คุณชมพูภูคา โครงกระดูกทุกชิ้น.........ยังจำ คราวเมื่อครั้งครูทำ.........แบบให้ นึกครูนึกกระดูกคำ.........เดียวดุจ สองนา แตกต่างแค่ยิ้มได้-.........ไม่ได้ยามสอน ขอบคุณครับสำหรับรูปลิงเรียงตับ :)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
