กลับมาเยือน...บ้านหลังเก่า..ของเราสอง นั่งมองย้อน..อ่านงานเก่า..ในคืนเหงา เคยร่วมเรียง...เคียงคู่..เขียนงานเรา ถนนสายเก่า... & ตะวันรอน... ถนนสายเก่ารองเท้าคู่เดิม เพลิดเพลินเริงร่ายบทกลอน ภูตะวัน ตะวันรอน ก็เขียนบทกลอน..มากหลากลีลา เป็นตำนาน...ในบ้านหลังนี้ รัก โกรธ งอน ง้อ ครบ..รสหลาก ไม่เคยคิด..ว่าจะมีวันพราก และจบลง....ด้วยการ....จากลา ตะวันรอน..อ่อนไหวแค่ไหน..ยังรักคุณ ยังอบอุ่น...อยู่ในหัวใจฉัน อีกทั้ง บท.. หัวใจผูกกัน.... ทะเลเมฆ นั้น จำไม่ลืม เหนื่อยเกินไปหรือปล่าว?. เขียนไว้คราว...รักเกือบล่ม แต่แล้ว...ก็จบลง... ด้วยบทง้อ....จากดวงใจ... เหนื่อยเกินไปหรือปล่าว?....ความรัก ที่เธอถัก..ถ้อยร้อยเรียงตอบให้ ประคับประครองรัก...กันไป... จนเรื่องร้าย...กลับเจือจาง.... อาจเป็นเพียง...เรื่องราว..ในวันเก่า ที่สองเรา....ร่วมบันทึก...ไว้หลายหน้า จะถูกปิดบันทึก...เพื่อจากลา หรือจะร่วมเขียนอีกหน้า...ไปด้วยกัน ฉั น ไ ม่ รู้...คำ ต อ บ ใ น วั น นี้... แ ต่ อ ย า ก ใ ห้..ค ว า ม รู้ สึ ก ดี ๆ อ ยู่ อ ย่ า ง นั้ น... ห า ก ห ม ด รั ก..ข อ ค ง เ ห ลื อ ..แ ค่ เ พื่ อ น กั น อ ย่ า เ ก ลี ย ด ฉั น...เ ท่ า นั้ น...ก็ ค ง พ อ......
13 สิงหาคม 2548 02:37 น. - comment id 503246
วา... พี่ไม่รู้ว่าวา...จะจำ ..รหัสผ่าน... การเข้ามา Post งาน.ในบ้านหลังนี้ได้หรือไม่? ถนนสายเก่า & ตะวันรอน มันก็นานมากแล้ว... และวันนี้... พี่ก็ใช้รหัสของบ้านหลังนี้.. มา Post งาน.. แทนความรุ้สึกดี ๆ ที่เราเคยมีให้ แก่กัน... พี่อาจจะเป็นคนที่ดี..ได้ไม่ทุกเรื่อง สิ่งที่พี่ไม่ดีกับวา.. พี่ก็ขอโทษแล้วกัน.. ส่วนในสิ่งที่พี่ดีกับวา.. ก็อยากให้จดจำ... ไว้ในความรู้สึกดี ๆ ไม่ว่าอะไรจะปลี่ยนแปลง.. หรือเปลี่ยนไป.. อย่างที่วาคิด พี่ก็ขอแค่.... .................... ....................... ฉันไม่รู้...คำตอบในวันนี้... แต่อยากให้..ความรู้สึกดี ๆ อยู่อย่างนั้น... หากหมดรัก..ขอคงเหลือ..แค่เพื่อนกัน อย่าเกลียดฉัน...เท่านั้น...ก็คงพอ...... ...............ขอแค่นี้จริง ๆ
13 สิงหาคม 2548 07:22 น. - comment id 503250
ไม่เอา ไม่เกลียดกัน กานต์ไม่ยอม พี่ภูจ๋า น้องวาจ๋า รักกันตลอดไปนะคะๆๆๆๆๆๆ
13 สิงหาคม 2548 09:41 น. - comment id 503269
กานต์... ต้องไปถามน้องวาเอาเอง... หล่ะ..งานนี้.....
13 สิงหาคม 2548 09:50 น. - comment id 503271
แค่ ไ ม่ รั ก ก็เจ็บหนักเกินพอแล้ว แม้เนื้อแก้วปราณีพี่เถิดหนา แม้วันคืนเก่าก่อนไม่ย้อนมา ขอร้องว่า อ ย่ า เ ก ลี ย ด กันเท่านั้นพอ รั ก ย่อมเข้าใจใน รั ก . . . อธิษฐานสุดใจค่ะ...
13 สิงหาคม 2548 09:51 น. - comment id 503272
กว่าจะรู้จัก กว่าจะรัก กว่าจะเข้าใจกันได้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยนะจ๊ะ รักกันดีกว่าจ้ะ เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนเลยนะจ๊ะ
13 สิงหาคม 2548 10:12 น. - comment id 503286
ผู้หญิงช่างฝัน... ขอบคุณจ้า... ก็อธิษฐาน..ให้สุดใจ... อย่างนี้..... แรงอธิษฐาน... คงช่วย..ให้บางคนรู้สึกดี.. สำหรับพี่ภูฯ.. ไ ม่ เ ก ลี ย ด กั น...ก็ พ อ แ ล้ ว หล่ะ
13 สิงหาคม 2548 10:16 น. - comment id 503289
คนเมืองลิง... แหม...อุ๊จ๋าอุ๊... วันนี้มาซะอ่อนหวานเลย... ทุกที..มาแบบหยิก..กัด ฟัด พี่ภูฯ.. วันนี้..มาให้กำลังใจสุด ๆ เลย ๆ.. น้องเรา... เอาน่ะ.... ก็อยากจะรักกันให้นาน ๆ อยู่หล่ะจะ.... แต่ก็คงปล่อย.. ให้ชีวิตต้องดำเนินกันต่อไป.... เอาเป็นว่า... ไม่รัก..ไม่ว่า... เอาแบบเสมอตัว....ดีกว่าน่ะ
13 สิงหาคม 2548 10:19 น. - comment id 503290
แหมเรื่องความรักเข้าใจยากเนาะ ที่ใดมีรักที่นั้นมีทุกข์ ที่ใดไม่มีรักที่นั้นก็มีทุกข์ แล้วจะเอาที่ที่มีนรักหรือไม่มีรักดีหนอ
13 สิงหาคม 2548 10:35 น. - comment id 503303
ไรไก่... อืมส์..อันนี้..ตอบอยาก.... สุดแต่ใจ..จะไขว่คว้า.... สำหรับพี่..เอา...มีรัก...น่ะ... ส่วนจะมีทุกข์ไหม... ก็เป็นผลพวงตามมาแล้วกัน... น่ะ
13 สิงหาคม 2548 13:44 น. - comment id 503354
คำว่าเกลียด .... จะไม่มีเลยสักนิด หากให้อภัยกัน .. วันนี้ ความรู้สึกของแต่ละคนจะเหมือนเดิมหรือเปล่า ต่างคนต่างรู้อยู่ที่ใจ เอมว่า การเกลียดกัน มันเป็นสิ่งที่ไม่ควรรู้สึก เพราะเอมเคยอยากเกลียดคน ๆ นึงมาก ๆ แต่สุดท้าย เอมก็เกลียดเค้าไม่ลง สุดท้ายและท้ายที่สุด เอมก็รู้ว่า ความรู้สึกดี ๆ ที่เคยมีให้กัน มันก็ยังคงเหมือนเดิม เพียงแต่ว่า ตอนนี้ต่างคนต่างเดินไปตามทางที่ตัวเองเลือก ถ้าเอมเลือกได้ เอมอยากเลือกให้คำว่าเกลียดไม่มีในโลกนี้ค่ะ คิดถึงพี่ภูตะวัน เป็นห่วงพี่วา เหมือนเดิมนะเจ้าคะ รัก .... คำเดียวที่ทำให้เราไม่เกลียด
13 สิงหาคม 2548 16:24 น. - comment id 503404
แหม...แหม... ใครเค้าจาไปเกลียดพี่ภูลง... จามีแต่คนรักคนหลงละสิไม่ว่า...เนอะ พี่วาเจ้าขา...ได้อ่านกลอนนี้แล้ว ก็รีบมาปรับความเข้าใจกับพี่ภูเค้าเร็วๆนะคะ อย่าให้พี่ภูเค้าเศร้านานๆ และก็จาได้สบายใจทั้งสามฝ่าย... ทั้ง...พี่ภู...พี่วา...แล้วก็พวกเราด้วยงัย ++ แวะมาทักทายกันนะ ++ แถวยิ้มหวานๆให้อีกที
13 สิงหาคม 2548 18:42 น. - comment id 503437
เอม... ไม่รู้ซิ... สำหรับ...พี่.. ถ้าไม่มีคนรัก.. ก็คงไม่เป็นไร... แต่พี่ก็ไม่อยาก.. ที่จะมีคนเกลียด.. แล้วแบบ.. ทั้งรัก.. ทั้งเกลียด.. พี่ก็ไม่ค่อยชอบง่ะ.. เฮ้อ...
13 สิงหาคม 2548 18:46 น. - comment id 503438
วุ้นเส้นรสต้มยำ.. เออ..ถ้าเป็นอย่างนั้น.. ก็ดีซิน้อง.. ใคร ๆ ก็อิจฉา.. เกิดเป็นภูตะวัน.. มีแต่คนรัก..คนหลง.. หลงไปหม้ดดดดดดด..... จริง ๆ...น่ะ... ขาดความรัก..จาตาย... อย่าไปเชื่อเลย.. ที่เห็น..น่ะ.. ภาพลวงตา บอกแล้วไง... ขอแค่.. ถ้าไม่รัก.. ก็อย่าเกลียด...เน้อ...
13 สิงหาคม 2548 20:49 น. - comment id 503461
มาอ่าน มางง มาเป็นกังวล มากินเหล้าแล้วคุยกันอีกทีจะดีไม๊
13 สิงหาคม 2548 22:41 น. - comment id 503488
...อย่าเกลียดฉัน เท่านั้น ก็คงพอ ผมอยากขอ อีกนิด จะผิดไหม ฐานะเพื่อน เตือนกัน หมั่นเข้าใจ รักษาไว้ ด้วยรัก อย่าจากกัน... สวัสดีครับ
14 สิงหาคม 2548 02:36 น. - comment id 503517
พี่จิ๋ง... งง...อะไร... เหล้า..ไม่กินได้ไหม... เกรงใจ..พี่จิ๋ง... กินสิงห์แทนแล้วกัน... ไม่เป็นไรหรอกพี่.. อยู่สบายดีทั้งสองคน.. แค่ถอย..กันคนละก้าว... แค่นั้นเอง..
14 สิงหาคม 2548 02:39 น. - comment id 503518
พี่หนุ่ย... ก็ไม่ได้จากกันไปไหน... เพียงแต่..อย่างที่บอก... อาจจะต้องถอย.. กันไป...คนละก้าว... ภูฯ..เอง...ก็เชื่อว่า... ถึงภูฯ..จะไม่ดีเต็มร้อย...ในบางเรื่อง แต่..... ภูฯ..ก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีได้... สำหรับทุก ๆ คน... ขอบคุณ....ทุกความห่วงใย..
14 สิงหาคม 2548 07:15 น. - comment id 503529
..เรน..ไม่เคยเกลียดพี่ภูฯ.. และเรนก็ยืนยัน..อีกครั้ง.. มิใช่เด็กรุงรัง .. ที่คอยกวนจาย..ย.. มีบ้าง ..ที่เรียกร้อง..ของที่หาย.. แค่วุ่นวาย.. กวนกาละแม..คน.. อิอิอิ .. .. แว้ป ..
14 สิงหาคม 2548 18:53 น. - comment id 503697
เรน... ไม่เกลียดพี่ภูฯ.. อยู่แล้วหล่ะ... ก็จะมีใครรัก... ใครตามใจ.. เท่ากับพี่อีกหล่ะ.. ก็เลยเป็นเด็ก.. กวนกาละแม.. เช้า..ค่ำ..
17 สิงหาคม 2548 05:30 น. - comment id 504539
พี่ชัยอยากจะมีเอี่ยว อยากจะมีส่วนเกี่ยวกับบ้านหลังนี้จัง แต่จะให้ตำแหน่งไหนกันแน่จ้า ดูท่าจะเป็นส่วนเกินซะมากกว่า