สายลมสงบร่างลงพลิ้วไหว ไอแดดหยุดหายใจไร้แผดเผา สายธารสงบนิ่งสิ้นแสงเงา หัวใจรัวแผ่วเบาระริกลง สุดเสียงสั่นสะท้านสะอื้นไห้ แห้งเหือดตรงหัวใจแหลกเป็นผง หยด หยดน้ำตารินหลั่งไหลลง ทรุดกายแนบหน้าตรงที่ศพนอน จากนี้คงเหลือเพียงภาพเก่าเก่า ครั้งก่อนเคยเคียงเคล้าคลอข้างข้าง จดจำความรู้สึกสีจางจาง ครวญหาผ่านรุ่งสางค้างตะวัน.
6 กรกฎาคม 2548 11:05 น. - comment id 488699
จากนี้คงเหลือเพียงแค่รูปภาพ ที่ยังทาบอาบใช่ในความฝัน เพราะความจริงนั่นหรือที่สื่อกัน เธอจากฉันไปแล้วไกลแสนไกล แวะมาทักทายค่ะ
8 กรกฎาคม 2548 14:48 น. - comment id 489557
เศร้าเหลือเกิน
19 กรกฎาคม 2548 14:13 น. - comment id 493503
น่าเห็นใจนะ เป็นเหมือนกันเลย