.. เสียงเพรียกจากดงดอย ..

ธารินทร์

แวดล้อมด้วยยอดภูสูงตระหง่าน
รอบด้านล้วนแต่เป็นป่าเขา
กระเหรี่ยง แม้ว ม้ง เย้า
พวกเราล้วนเป็นเด็กไทย
ละเลย ไม่เคยเห็นคุณค่า
พัฒนาแต่เมืองศิวิไลซ์
เด็กเด็กในถิ่นห่างไกล
ใครเคยเหลียวมองกลับมา
หรือพวกเราไม่สลักสำคัญ
หรือพวกเรามันแค่ตัวก่อปัญหา
หรือพวกเราไม่มีคุณค่า
หรือพวกเรารักการศึกษาไม่เป็น
แวดล้อมด้วยยอดภูสูงตระหง่าน
พวกท่านจึงมองมาไม่เห็น
เด็กเอย เด็กน้อย ผู้ทุกข์เข็ญ
หรือเจ้าเป็นเพียงแค่ส่วนเกิน 
.....
ป.ล. คิดถึงท่านพ่อครับ ไปเป็น "ครูดอย" ตั้งหลายปีแล้ว ไม่ค่อยได้พูดคุยกันเลย ..				
comments powered by Disqus
  • ลอยไปในสายลม

    29 มิถุนายน 2548 11:41 น. - comment id 485869

    ดงดอย
    มีอะไรให้พบมากมาย
    
    ^_^
  • อัลมิตรา

    29 มิถุนายน 2548 12:41 น. - comment id 485903

    :) ท่านเสียสละ ค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    29 มิถุนายน 2548 12:56 น. - comment id 485919

    ท่านคงจะลำบาก
    งานก็มากยุ่งหลากหลาย
    จึงไม่ค่อยทักทาย
    แถมยังนายคล้ายสั่งการ
    
    11.gifท่านคงจะกำลังติดภารกิจอยู่นะค่ะ  เป็นกำลังใจให้นะค่ะ11.gif
  • แม่จิตร

    29 มิถุนายน 2548 13:01 น. - comment id 485927

    เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง
    
    \"พัฒนาแต่เมืองศิวิไลซ์\"
    
    มาชมผลงานครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน