.. จักรยานคันเก่าแต่คราวไหน พิงผนังฝังเงาแห่งเยาว์วัย คงเหลือไว้ให้มองย้อนก่อนเติบตน นึกถวิลแว่วเสียงสำเนียงเด็ก สองตัวเล็กโลดตะบึงถึงถนน เจ้าเกลอ*กันปั่นรีบถีบวนวน สัปดนคนหลังเกือบพลั้งตาย กางสองแขนแอ่นเอี้ยวเสียวตัวตก หันหน้าอกออกหลังหวิดหลังหงาย จัดท่วงท่าสมดุลแต่ตาลาย ที่นั่งท้ายส่ายกระบวนจวนหล่นทาง มองสองข้างทางทิวลิ่วระนาบ ทัศนียภาพใกล้ใกล้กลับไกลห่าง ต้นมะม่วงล่วงลาพาจากจาง ต้นมะฟางย่างเขยื้อนเคลื่อนมาแทน ปัจจุบันไม่ทันไรก็หน่ายหนี อนาคตทดที่ไม่มีแผน อันอดีตมิดกาลนิรันดร์แน่น ฤๅตักตวงหวงแหนแสนระกำ สารถีขี่ทะยานผ่านทางหน้า คงดีว่าหาวิถีหนีถลำ เห็นเภทภัยก่ายกลบก็หลบทัน ไม่ไหวหวั่นกันท่าหาทางไป แล้วเรานั้นหันหลังทางอดีต ที่เพิ่งพิศพิศผวามาจากไหน แม้สะดุดหวุดหวิดกับพิษภัย ถอนหายใจในกะโหลก วะ โชคดี *กัน ในความหมายที่ว่าสหาย ..
2 มิถุนายน 2548 20:42 น. - comment id 474283
จักรยานปั่นไปได้ตลอด แถมยังปลอดไม่มีภัยให้ใจเสีย แต่ถ้ารถยานยนต์ชนแล้วเพลีย เกิดได้เคลียเป็นคดีทุกทีเลย แต่งได้ดีค่ะ
2 มิถุนายน 2548 20:51 น. - comment id 474289
เขียนแล้วเสียวแทน นึกถึงวัยเด็กขี่จักรยานล้ม เงยหน้าตอนเสียง เบรคเอี้ยด หัวอยู่ตรงลูกล้อรถรับฝากเงินออมสินของธนาคารออมสิน อะโห ไม่กล้าซ่าอีกเลยค่ะ แวะมาอ่านงานน่าอ่านค่ะ ทิกิ
3 มิถุนายน 2548 11:36 น. - comment id 474489
จักรยานคันเก่าของเรานั้น ไม่รู้มันหายไปทางไหนหนอ ก็มันพุพังไม่เหลือซากที่ดีพอ ทุกวันนี้เลยไม่ขอเก็บไว้ขายไปแล้ว คิกๆๆๆ......กว่าเราจะหัดถีบเจ้ารถจักรยานได้นะ......มันชอบตีตาตุ่มของเราเสียเจ็บไปหลายวันเลยละ..5 5 5 ก็มันใช้บรรไดที่เราวางเท้าถีนมันนั้นละตีเราตอนที่เราไปหัดถีบมันละ..5 5 5..
3 มิถุนายน 2548 14:17 น. - comment id 474581
คุณรักษ์คะ พุดค่ะ จำได้พุดมีจักรยานคันแรก เห่อมากค่ะ มีตะกร้าด้วย ขี่ไปโรงเรียน ชอบทำท่าวาดเสียวเลิ้ยวลด แล้วมือไม่จับแฮนด์เลยคะ และบางเวลา ที่พุดนุงผ้าถุงถีบจักรยาน พุดจะพยายามนั่งให้งามให้หลังตรง แล้วหุบเข่านะคะ เพราะ เห็นสาวๆบางคนขี่เสียขากางกางขา.. ท่าไม่งามเลยค่ะอิอิ สำหรับพุด ไม่ได้สิคะ พุด..ต้องงามค่ะ แม้นในยามขี่อิอิอิ..จักรยาน นะ มาวันนี้ มีจักรยานใหม่ๆมากมาย มีเกียร์หลายสิบเกียร์ ที่ขโมยเพิ่งแอบขอยืมไปใช้แบบไม่คืนค่ะ มาลักไปค่ะตอนฝนตกลืมเก็บ พุดเลยซื้อประชดอีกสองค่ะ ไว้ขี่ไปปากซอย กับแบบพับได้ ใช้ไปขี่วนบึง หรือสวนสวยๆออกกำลังกาย พุด.. มีความสุข ที่ได้มาอ่านงานงามโบราณแบบนี้นะคะ มิเสียแรงรอ หวังเรื่องหน้า คงมีเรื่องถ้วยชามรามไหโอ่งกาละมังอิอิ แบบของคุณเรรัตร์ กวีซีไรท์หมาดๆใหม่นะคะ ที่หยิบมาเล่า เรื่องวิถีไทยความเป็นอยู่ไทย ในความทรงจำรำลึก ในเงื้อมงามเงาแห่งอดีตยามเยาว์วัย ได้กินใจประทับใจ ตราใจ อย่างสุดยอดงดงามจริงๆเลยค่ะ หวังคุณรักษ์ ทำหน้าไร้เดียงสา รจนาเรื่องงามๆใสใสแบบนี้ต่อไปนะคะ แฟนๆจะพากันติดตามตรึมค่ะ มาเป็นพลังใจไฟฝันให้ ล้นหลามเลยค่ะ รวมทั้งพุดด้วยนะคะ ที่ชื่นชมศรัทธาคารวะ ในฝัมือคุณรักษ์ ค่ะ นะคะ ด้วยชื่นใจซะไม่มี..แล้ว สาวนา พุดไพร
3 มิถุนายน 2548 14:51 น. - comment id 474617
นึกถึงตอนหัดขี่จักรยานตอนเด็ก ๆ ล้มกลิ้งเข้าไปในดงต้นตำแย โอ๊ยยยยยยยยยยย นอนเกาทั้งคืนนนนนน