ตื่นขึ้นมากลางดึกนึกสงสัย ไม่มีใครสักคนไปหนไหน เหลียวทางซ้ายย้ายมาขวาน่าแปลกใจ เอ๊ะ ยังไงไปไหนกันหวั่นสิเรา ผอ อี ผี มีไหมเราไม่รู้ แต่ต้องอยู่ผู้เดียวเสียวเกินกล่าว เผ่นจากห้องมองหาเพื่อนเจื่อนเลยเรา ไม่เห็นเงาผู้ใดใกล้ใกล้ตน เพ่งฝ่าความมืดสลัวกลัวเป็นบ้า เห็นเงาร่างเคลื่อนช้าไหวใต้ต้นสน แกว่งเปลญวนเหมือนเห่ไกวใครบางคน แสนฉงนขนหัวชันมันยังไง คนหรือผีผีหรือคนสับสนนัก ผีเปลญวนมาถามทักหรือไฉน พอเมฆเคลื่อนจันทร์จ้ามองฝ่าไป เฮ้อ ที่แท้เพื่อนจากใต้เขาร่ายกลอน....