วิสาขปุรณีบูชา
นัฐรัญ
ณ วันเพ็ญชายแดนเทวทหะ
เขตรอยต่อกบิลพัสดุ์เมืองวิจิตร
พระนางเธอทรงทรมานชีวิต
สูติกาลบรมบพิตรของโลกา
เจ้าชายน้อยทรงสร้างปาฏิหาริย์
ทรงจรบนปทุมมาลย์ทั้งเจ็ดดอก
ทั่วชมพูทวีปทั้งในนอก
ต่างบอกขานว่า ผู้มีบุญ มาอวตาร
เจ้าชายน้อยเติบโตเป็นผู้ใหญ่
ทรงใฝ่หาทางดับทุกข์ทางต่างๆ
ทั้งทุกขบารมีทรมานร่าง
จึงพบทางสายกลางจากคนจร
พอวันเพ็ญเดียวกับวันประสูติ
ทรงพิสูจน์ทฤษฎีที่คิดใหม่
ทั้งนางมารอสูรผลาญวิบัติภัย
ก็ทรงชัยชนะตรัสรู้เอย
ทรงจาริกเขตแดนแถบต่างๆ
ได้ทรงให้สงฆ์มีพระธรรมใฝ่
แม้จะสี่สิบห้าปีจะผ่านไป
จะยังทรงโปรดเวไนยสัตว์เรื่อยมา
แล้ววาระพระองค์ปลงสังขาร
จะนิพพานไม่เกิดไม่ตายสิ้น
ทรงไสยาสน์ใต้ไม้ใกล้กุสินาริน
ตรัสปัจฉิมโอวาท ณ วันเพ็ญ
วันเพ็ญนั้นเป็นวันเพ็ญเดือนหก
สงฆ์-ชนยกวันนี้ว่า "วิสาขะ"
ยูเนสโกเห็นเป็นวันสำคัญญะ
จึงประกาศให้ประจักษ์เป็นสากล
ชนชาวพุทธควรหมั่นบำเพ็ญวัตร
ปฏิบัติสมาธิ อประมาท
ให้ชาวพุทธทุกคนทุกชนชาติ
ยึดโอวาทพุทธองค์เป็นแนวทาง