ให้เธอ..นานเท่านาน มีบางอย่าง ยังลางเลือน เฉือนความคิด มีความหลัง ยังยึดติด จิตใจฉัน มีบางสิ่ง ยังสิงอยู่ คู่คืนวัน มีบางวัน ยังหันหลัง และนั่งมอง วังวนคน วกวนเวียน และเปลี่ยนเข้า วังวนติด จิตใจเรา เว้าเศร้าหมอง วังเวงใจ ในชีวิต หวุดหวิดลอง วังวันวาน ยังซ่านนอง ร้องก้องใจ ใจชินชา ช้ารู้รับ ความรู้สึก ส่วนสุดลึก นึกเรื่องเดิม เพิ่มน้ำใส ส่วนบนสุด ไม่หยุดคิด ติดภายใน ทุกส่วนใน ร่างกาย ตายด้านชา ยังต้องการ ลานลน ปนนึกคิด แต่หมดสิทธิ์ ชิดความหวาน ที่ซ่านหา ยังอยากชิม ลิ้มลอง มองสองตา แต่เวลา พาใจชิด ติดแต่คาว ในคราบรัก ไม่หักล้าง แต่ค้างรัก เธอรู้จัก แต่หักหาญ สะท้านหนาว ในคราบรัก ไม่หักล้าง แต่พร่างพราว ในคราบสาว ยังฉาวรัก ไม่หักใจ เก็บบางอย่าง ที่ลางเลือน เฉือนความคิด เก็บความหลัง ให้ยั้งติด ไม่ไปไหน เก็บบางสิ่ง ให้สิงอยู่ ตลอดไป เก็บหัวใจ ในวันวาน นานเพื่อเธอ
11 พฤษภาคม 2548 19:34 น. - comment id 465291
เก็บดวงใจ ให้คนไกล ไม่ไหวหวั่น แม้รู้ว่า ไม่มีวัน ได้ชิดใกล้ แต่ยังเก็บ ความห่วงหา ทั้งหัวใจ ไว้ให้คน ไม่จริงใจ ที่ไกลกัน กลอนแต่งได้ดีนะค่ะ
11 พฤษภาคม 2548 20:38 น. - comment id 465364
ตราบเท่าความคิดทันจิตแล่น ตราบฟ้าสุดแสนกว้างกว่ากว้าง ตราบคลื่นซัดสาดมิวายวาง ยังถามโถมโหมห่ามในความจริง สวยงามมากค่ะ ใช้หัววรรคเดียวกัน อ่านลื่นดีค่ะ ชอบ
13 พฤษภาคม 2548 00:47 น. - comment id 466101
ฟาแต่งเก่งจังเร๊ยยย.. .. .. ไม่เหมือนกลอนของซาตานนัสเรยอ้ะคะ กลอนเปล่าตลอดปีตลอดไป อิอิ ฝันดีนะคร๊า.. .. ^__^
15 พฤษภาคม 2548 22:16 น. - comment id 467556
ให้คัยนานเท่านานหรอ เราใช่ป่าว เขินนะเนี่ย