กิ้งโครงปากแดง

นกตะวัน

นายปูขับรถพาเราออกจากสนามกีฬากลาง แล้วลัดเลาะมาตามถนนจนมาอยู่ริมทุ่งหลังสนามกีฬา นายปูบอกว่าในเวลาเย็นนกเอี้ยงและนกกิ้งโครงชอบลงมาเล่นน้ำแฉะๆในดงหญ้ากลางทุ่ง พอลงจากรถพวกเราไม่รอช้ารีบเดินตามนายปูเข้าไปในทุ่งซึ่งมีแต่กอหญ้าเกลื่อนกลาดไปหมด แลเห็นนกเอี้ยงและนกกิ้งโครงหลายชนิดกำลังเล่นน้ำแฉะๆในดงหญ้า แต่ในกอหญ้าเบื้องหน้ามี นกกิ้งโครงปากแดง (Red-billed Starling) ตัวหนึ่งเล่นน้ำอยู่ตามลำพัง
กลางทุ่งหญ้าเวลาเย็นแลเห็นโล่ง		
เจ้ากิ้งโครงปากแดงแฝงสุขี
อาบน้ำเล่นกระเซ็นใส่ใต้แดดดี			
เพื่อนน้องพี่อยู่พร้อมห้อมล้อมกัน
ขนเทาคล้ำขำนวลชวนหลงใหล		
แต้มขาวใส่แซมปีกฉีกสีสัน
หัวคอขาวสกาวเด่นเป็นสำคัญ		
ปากแหลมนั้นเน้นแดงแต่งสำรวย
ใยซ่อนตัวกลัวภัยสิ่งใดหรือ			
ผู้คนลือเล่ากันเจ้านั้นสวย
ใคร่อยากชมสมใจได้อำนวย			
ชีพไม่ม้วยเมื่อคนดั้นด้นมอง
คงอีกนานผ่านมาคราเย็นนี้			
ฤกษ์ยามดีเดินออกนอกสนอง
แค่ได้เห็นเย็นใจไม่คิดตรอง			
เฝ้าคอยน้องขนนวลปากล้วนแดง
ในช่วงฤดูร้อนนกกิ้งโครงปากแดงอาศัยและผสมพันธุ์ทำรังวางไข่อยู่ในประเทศจีนตอนกลางและตอนใต้ แต่พอถึงฤดูหนาวนกบางส่วนบินอพยพย้ายถิ่นลงมาหากินในฮ่องกง เวียดนาม และฟิลิปปินส์ สำหรับในประเทศไทยพึ่งพบเห็นนกชนิดนี้เป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 7 มกราคม 2548 ที่สนามกีฬากลาง จังหวัดชุมพร โดยนายปูเป็นผู้พบเห็นคนแรกและถ่ายภาพได้ และนกยังอยู่ให้เห็นจนถึงวันที่ 16 เมษายน 2548 ซึ่งเป็นวันที่ผมและคณะเดินทางลงไปดู
เมืองนกกิ้งโครง 13
16 มกราคม 2548