ไร้อุดมการ

ปากกาเวทมนตร์

...ธงชาติไทยไกวกวัดสะบัดพลิ้ว 
แลริ้วริ้วสลับงามเป็นสามสี 
ผ้าผืนน้อยบางเบาเพียงเท่านี้ 
แต่เป็นที่รวมชีวิตและจิตใจ 
...ชนรุ่นเยาว์ยืนเรียบระเบียบแถว 
ดวงตาแน่วนิ่งตรงธงไสว 
ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย 
ฟังคราวใดเลือดซ่านพล่านทั้งทรวง 
...ผืนแผ่นดินถิ่นนี้ที่พำนัก 
เราแสนรักและแสนจะแหนหวง 
แผ่นดินไทยไทยต้องครองทั้งปวง 
ชีพไม่ล่วงใครอย่าล้ำมาย่ำยี 
...เธอร้องเพลงชาติไทยมั่นใจเหลือ 
พลีชีพเพื่อชาติที่รักทรงศักดิ์ศรี 
เพลงกระหึ่มก้องฟ้าก้องธาตรี 
แม้ไพรีได้ฟังยังถอนใจ 
แต่สิ่งหนึ่งซึ่งไทยร้าวใจเหลือ 
คือเลือดเนื้อเป็นหนอนคอยบ่อนไส้ 
บ้างหากินบนน้ำตาประชาไทย 
บ้างฝักใฝ่ลัทธิชั่วน่ากลัวเกรง 
ทุกวันนี้ศึกไกลยังไม่ห่วง 
แต่หวั่นทรวงศึกใกล้ไล่ข่มเหง 
ถ้าคนไทยหันมาฆ่ากันเอง 
จะร้องเพลงชาติไทยให้ใครฟัง! 
โดย... นภาลัย (ฤกษ์ชนะ) สุวรรณธาดา , ๒๕๑๐. 
หลังจากเหตุการณ์ระเบิดที่ผ่านมาในจังหวัดสงขลา 
สร้างความหวาดประหวั่นพรั่นพรึงให้แก่ชาวสงขลามากมายนัก 
จากสามจังหวัดเป็นสี่จังหวัด 
ต่อไปพวกเจ้าคงจะรุกล้ำมาเป็นห้าจังหวัด หกจังหวัด 
และรุกรานไปทั่วแผ่นดินไทยหรือไร 
การปล่อยข่าวเรื่องขโมยปืนที่เจ้าอ้าง 
ว่าทหารปล้นกันเอง 
การวางระเบิดที่ไม่มีผู้ใดเอ่ยความรับผิดชอบ 
น้ำตาของผู้เป็นแม่ผู้ลงจากเครื่องบิน 
แล้วพบว่าสูบเสียสามีตราบนิรันดร์ 
และยังลูกน้อยผู้หายใจอย่างรวยระริน 
เจ้าเคยสำนึกในความเป็นคนบ้างมั้ย 
ผมแอบไปเยี่ยมน้องฮ่องเต้อย่างเงียบๆ 
วางดอกไม้เยี่ยมไข้และผลไม้ที่น้องไม่สามารถทานได้ 
ครั้งผมเป็นเด็ก 
เมื่อผมทำผิด 
ผมยอมรับผิด 
และไม่ยอมให้เสียน้ำตาเพราะพ่อลงโทษด้วยไม้เรียวแม้แต่ครั้งเดียว 
ผมสอนไว้เมื่อทำผิดต้องรับผิดโดยมิอิดเอื้อน 
แม้ขบวนการก่อการร้ายที่ผ่านมา 
ได้เข่นฆ่าหลากชีวิต 
หลายผู้คนต้องร้องไห้ 
แต่เขาเหล่านั้นเล่า 
ต่างออกมายอมรับว่าเป็นฝีมือตน 
และเรียกร้องสิ่งที่ต้องการ 
ต่างยืดอกบ่งบอกถึงอุดมการที่ตั้งมั่น 
ยอมแลกด้วยความชั่วกับสิ่งที่ร้องขอ 
ผมไม่เคยตำหนิคนพวกนี้ 
ได้แต่รู้สึกสลดใจกับการกระทำเท่านั้น 
แต่พวกเจ้า 
เหล่าลูกหลานศาสนาแห่งศาสดาที่ต่างเราเคารพ 
กลับก่อการอย่างไร้อุดมการ 
หรือเพียงต้องการสนองตัณหา 
แล้วพากันไปซุกหัวบนผืนแผ่นดินไทยที่บูรพกษัตริยาธิราชของเจ้าได้พลีชีพแลกมา 
สยามประเทศมีอายุนับพันปี 
ครั้นเปลี่ยนเป็นไทยเพื่อรวมสายเลือดและเสรีชนอันยิ่งใหญ่ 
เจ้ากลับทำรายบ้านเกิดเจ้าอย่างไม่สำนึกในแผ่นดินแม่ 
หรือเลือดเจ้ามิใช่เลือดสีไทย มิใช่สีสยาม 
แม้เพียงเกิดบนแผ่นดินไทยก็ถือว่าเลือดไทย 
ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย 
ขึ้นต้นเพลงที่เสนาะหู 
ชาวต่างชาติที่ผมทำงานด้วยถามความหมาย 
พอผมตอบกลับไป เขาก็สวนคำถามเรื่องการแบ่งแยกดินแดน 
แค่นี้ผมก็อายแทบแทรกแผ่นดิน 
ตอบอะไรไม่ได้นอกจากความไม่รู้ 
ณ ผืนดินถิ่นนี้ที่เลอเลิศ 
คือบ้านเกิดของข้าอยู่อาศัย 
ไม้ทุกต้นฝนทุกห่าหญ้าทุกใบ 
หล่อลหลอมใจให้ข้านั้นกตัญญู 
จักหวงแหนรักษาป่าทุกผืน 
จะหยัดยืนสู้ไปไม่อดสู 
ใครข่มเหงบ้านเกิดข้าเป็นน่าดู 
เราจักสู้เพื่อแผ่นดินถิ่นแหลมทอง 
ฤาทุกศาสนา 
ไม่ได้สอนให้คนเป็นคนดี 
ฤาเจ้า......ไร้ศาสนายึดเหนี่ยวใจ 
ข้าพเจ้าขอไว้อาลัยแก่ผู้ที่จากไป 
และขอไว้อาลัยให้แก่เจ้า 
ผู้ก่อการ มารของแผ่นดิน 
ผู้ไร้อุดมการ 
				
comments powered by Disqus
  • แม่จิตร

    11 เมษายน 2548 23:14 น. - comment id 452286

    ผมสงสาร คนที่ไม่รู้ เรื่องราว ที่จะต้องโดน
    คงอีกนาน กว่าจะหมด หรือเจอจางให้น้อยลงไปได้

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน